Låpsley is bij het grote publiek vooral bekend van haar hits Hurt Me en Operator. Van die laatste werd de originele versie een radiohit en de remix van dj Koze een danskraker in de club. Niet voor niets noemde Billie Eilish haar een inspiratiebron en voorbeeld. Dit alles met slechts één plaat op zak. Op Through Water moet de zangeres zien om te gaan met de druk en hoge verwachtingen na het succes van haar debuutalbum.
Het nieuwe werk voelt fris, eigentijds en gevarieerd aan. Through Water, de titeltrack, klinkt meteen volwassen en boeiend. Bij My Love Was Like The Rain, reeds een single, valt haar karakteristieke stem op, die een beetje doet denken aan Seinabo Sey en Laura Mvula. Het is een soort trip-hoptrack met minimale elektronische invloeden.
Op Through Water toont Låpsley wel vaker aan dat ze het heel klein en minimaal kan houden, zoals op Ligne 3. Die titel is een verwijzing naar de Parijse metrolijn en daarmee een metafoor naar melancholie en vervlogen tijden van liefde en het vasthouden daaraan terwijl je wilt loslaten. De sfeer van het nummer past daar uitstekend bij. Het daaropvolgende Our Love Is A Garden doet juist weer drum ‘n’ bass achtig aan. Zo zit er ontzettend veel variatie op deze plaat. Steeds word je door de Britse zangeres naar een ander hoekje geleid.
Het nummer Womxn springt er op een positieve manier uit door de krachtige en muzikale vibe. De term womxn is een alternatieve term voor het Engelse woord voor vrouwen dat sinds 2015 af en toe wordt gebruikt om het expliciet voor niet-cisgender vrouwen op te nemen. Het wordt op dezelfde manier gebruikt als womyn en wimmin, als een afleiding van de Engels-only etymologie van ‘woman’ uit het Oud-Engels wifmon (wife-man). De titel is dus een statement op zich. Låpsley toont hier haar respect voor vrouwen in het algemeen en zingt over haar transitie van meisje naar vrouw. Hetgeen ook duidelijk gemaakt wordt in de lyrics; ‘I look/I breathe/I feel like a woman.’
Op het slotakkoord Speaking of the End missen de elektronische invloeden en zijn de arrangementen beperkt tot minimaal pianospel en de stem van Låpsley en dat blijkt in dit geval toch wat karig. Dat doet echter niets af aan het feit dat Låpsley met Through Water een sterk album aan de vrouw brengt. Intiem in zijn karakter, maar voor elk wat wils.
