Hoe een album opent, is vaak al bepalend voor de mindset waarmee je naar de rest van de plaat gaat luisteren. Net als op debuutplaat Corner Cutter uit 2023 opent Lov3less’ Chief Executive Officer met een kort intro dat meteen een nieuwsgierigheid opwekt waarvan je rechtop gaat zitten. De gedempte tonen van een klassieke piano die langzaam overstemd worden door vervormde, hijgende gitaren (je artiestennaam is tenslotte niet voor niets Lov3less, naar het meesterwerk van My Bloody Valentine uit 1991). Piano Interlude is 32 seconden veelbelovende schoonheid die gelijk overgaat in het onverbiddelijke MMMami Mami. Sensualiteit en powerpop samengesmolten tot een aanstekelijke sexy track.
Met May22 (follow) dient zich een nieuw sieraad in de vaderlandse muziekgeschiedenis aan. Een ingetogen smaakvol gezongen track in een onheilspellende relationele setting. Drumroffels die de zwaarte weergeven van een moeilijk besluit. Het klinkt niet ingewikkeld, het resultaat is prachtig.
Op Corner Cutter was al te horen waar Lov3less toe in staat is. Op Chief Executive Officer rekt ze de grenzen op en voegt een extra laagje toe dat zowel uit zoet als uit bitter bestaat. De plaat bevat referenties naar jaren ’90-bands zoals Elastica en Magnapop (luister naar Gaslighter en WWWaves). Maar ook, al dan niet bewust, naar grote muziekfilms als Hair en Grease met hun 50’s-vibes, zoals op Millennial Sadness. Een periode die nogal contrasteert met de huidige ‘millennial ratrace’ waar in de tekst aan gerefereerd wordt.
Dit tweede album van Simone van Vugt is in eigen beheer opgenomen en geproduceerd samen met goede vriendin Tessa Rose Jackson, die zelf onlangs nog het prettige folkpopalbum A Mirror Sometimes uitbracht. Folkpop is een van de weinige genres waarvoor op Chief Executive Officer geen ruimte is. Je zou het met wat verbeelding eerder een punkplaat kunnen noemen. Niet eens zozeer qua stijl als wel in vrijgevochtenheid en de energie die van het album afspat. Zoals ook bij een nummer als High Life met de kinderkoortjes, de felle synthriff, de stevige bas. St. Vincent zal hier met goedkeuring naar luisteren.
Om ook een voet tussen de deur te krijgen bij de festivals: Better For Me is een Pink-achtige track met een refrein dat het zeer geschikt maakt voor een groot openlucht podium. De stevig rockende nummers WWWaves en Gaslighter zullen daar ook in de smaak vallen.
De plaat eindigt met de ballad I’m Not Your Mother, dat ook daadwerkelijk klinkt als een verdrietig afscheid.
Vorige week was er al de verrassende vaderlandse plaat van Midas. Op Chief Executive Officer toont ook Van Vugt dat het hoopvolle tijden zijn voor de Nederlandse muziekscene.
