Hallucinating Love, het derde album van Maribou State, had ergens in 2020 eigenlijk al moeten verschijnen. Na het uiterst succesvolle tweede album, het downtempo elektronische statement Kingdoms in Colour, doken Chris Davids en Liam Ivory vol goede moede de studio in voor een vervolg.
Maar toen kwam Covid en misschien nog wel erger, kregen beiden te maken met andere ernstige gezondheidsklachten. Vandaar dat het tot begin 2025 heeft geduurd voordat Hallucinating Love het licht zag. Volgens Maribou State moet het album vooral een gevoel van hoop uitdragen. In hun eigen woorden: “Hallucinating Love is about being in a dark place, a place of struggle, and then looking forward to bright futures.”
Rest vanzelfsprekend de vraag of Davids en Ivory hierin zijn geslaagd. Bij de eerste track krijg je in ieder geval gelijk zin in de rest van het album. Blackoak draagt de kenmerkende signatuur van Maribou State, heerlijke mellow, midtempo en kunstig in elkaar geknede elektronische muziek. Het repeterende ‘Do that for you’ blijft ook gelijk in je hoofd zitten.
Die ingezette ‘flow’ wordt onderbroken door het nerveuze Otherside. Met Peace Talk, is dit één van de tracks waar vaste gastvocalist Holly Walker weer van de partij is. In dat laatstgenoemde nummer lijkt Walker overigens ternauwernood de hoge noten te bereiken.
Andere gastvocalisten zijn Andreya Triana, die in All I Need, samen met een gepitchte versie van haarzelf de vocalen voor haar rekening neemt in een andere positieve uitschieter op het album. In Dance on the World doet North Downs mee, en de Soedanees-Nederlandse Gaidaa geeft acte de présence in Bloom. Beide tracks zijn net als II Remember, Eko’s en slottrack Rolling Stone prettige maar niet bijster originele composities. Passing Clouds is wel weer een mooi nummer. Voornamelijk piano en viool zorgen voor een melancholisch rustpunt maar tegelijkertijd, merkwaardig genoeg, ook voor een opleving.
Ondanks alle gastbijdragen, de beloftevolle start en enkele positieve uitschieters worden in Hallucinating Love, dat amper 40 minuten duurt, de gewekte verwachtingen nauwelijks waargemaakt. Daarvoor zijn de meeste tracks toch te oppervlakkig en mist het album de nodige emotie, laat staan het gevoel van hoop. En dat is toch wel opmerkelijk gegeven de boodschap die David en Ivory met dit Hallucinating Love wilden overbrengen.
