Na haar zeer goed ontvangen debuutplaat SOUR was het aan Olivia Rodrigo om te laten zien geen eendagsvlieg te zijn. En dat doet ze op GUTS met verve. De twintigjarige Californische singer-songwriter opent het bal direct voortvarend met het rockende nummer All-American Bitch. Ze lijkt meteen duidelijk te willen maken dat haar tienerjaren achter haar liggen en ze vanaf nu volwassen is (I am built like a mother and a total machine). Het nummer begint rustig tokkelend op een akoestische gitaar, maar dat duurt precies 53 seconden, waarna het lekker losgaat met stevige gitaren en drums.
Natuurlijk gaan de meeste nummers op die leeftijd over liefdes, al dan niet tegen beter weten in. Het nummer Bad idea right? gaat over het nog een keer proberen met je ex terwijl je weet dat het niet verstandig is, net zoals get him back waarbij de twijfel met humor duidelijk wordt gemaakt (I wanna meet his mom […] Just to tell her her son sucks, but then I, I want to get him back) en neem een titel als Love is embarrassing die niet verder uitgelegd hoeft te worden.
Een voor de hand liggende inspiratiebron, de artiesten kennen elkaar namelijk goed, is Lana Del Rey. De passage ‘I am pretty when I cry’ uit All-American Bitch lijkt een ode, aangezien Del Rey exact hetzelfde zingt in het nummer Pretty When You Cry van haar album Ultra Violence. Daarnaast horen we hier en daar flarden van Lorde, zoals in the grudge, maar het zou ook niet verbazen als Rodrigo’s ouders platen van bijvoorbeeld Blondie en andere pop-punk artiesten in de kast hebben staan. De meeste nummers beginnen nog wel rustig met piano danwel eerder genoemde akoestische gitaar maar op een enkele uitzondering na worden het echte powernummers.
Balad of a homeschooled girl (horen we daar niet Pixies?) gaat iets teveel over de top en hier overschreeuwt Olivia zich een beetje, maar dat is een van de weinige zwakkere momenten op de plaat. Gelukkig volgt dan meteen de prachtige ballad en hoogtepunt van de plaat making the bed. Hoewel, ballad, niet zonder een kort noisefragment want zoetzappig laat ze het nooit worden.
Er worden naast de normale zaken die bij het leven van een jonge vrouw horen, zoals de al genoemde liefdesbeslommeringen, ook pittigere onderwerpen aangeroerd. Zoals onzekerheden waar met name vrouwen en dus ook een voormalige Disney-actrice mee te maken kan krijgen. In pretty isn’t pretty zingt ze ‘there is always something in the mirror that I think looks wrong’. Knap dat Rodrigo daar niet voor terugdeinst.
Op afsluiter teenage dream doet ze uiteindelijk een stapje terug, inclusief melancholische violen, en lijkt ze terug te kijken op haar afgelopen jeugd, om met een schone lei nieuwe stappen te gaan maken (They all say that it gets better, it gets better the more you grow). Dat doet vermoeden dat een derde plaat nog weer volwassener wordt.
Al met al is GUTS een levenslustige en ambitieuze powerpopplaat van een nieuwe grote popster.
Enthousiaste recensenten en spotters gezocht voor Nieuweplaat
