De New Yorkse Margaret Chardiet maakt onder haar artiestennaam Pharmakon, een dubbelzinnig woord dat in het Grieks dat zowel medicijn als gif kan betekenen, experimentele noise dat geëvolueerd zou kunnen zijn uit het oudere werk van Swans. Op de hoes van haar debuutplaat Abandon kruipen de maden over haar schoot en benen en haar fascinatie voor maden komt terug in de titel maar ook in het thema van haar vijfde lp Maggot Mass.
Chardiet beschouwt maden dan ook als nuttigere aardbewoner dan de mens, aangezien de mens louter vervuilt en vernietigt, terwijl maden vliegen worden die bestuiven. Ook worden maden in de geneeskunde toegepast om, letterlijk, stinkende wonden schoon te maken. Het zal niet dus niet verbazen dat boosheid en afkeer van hoe wij als mensheid met de planeet en al het andere leven omgaan, dé drijfveer was voor de totstandkoming van Maggot Mass.
Het album opent typerend met het gezoem van insecten voordat rustige paukslagen en industriële geluiden hun intrede doen. Onderwijl beschrijft ze hoe haar dode lichaam een voedingsbodem zal zijn voor wormen en maden én voor nieuw leven: ‘Lay me 3.5 feet deep / Where the dendritivores can reach / Place a palm full of seed in my mouth / Water me well, watch them sprout’. Pharmakon kan niet alleen beeldend vertellen, ze brengt deze boodschappen ook niet bepaald zachtzinnig. Pharmakons noise-gedreven elektronische geluid wordt op Maggot Mass nog iets feller gebracht dan gebruikelijk, en dat was al niet mals. Zo opent METHANOL DOLL met beukende en galmende drums en spuwt Chardiet haar teksten als een ware punkzanger (‘Let me rot!’).
Een kanttekening kan zijn dat de boodschap de verpakking soms overschaduwt. Woede kan een sterke drijfveer zijn voor gedreven muziek, maar het werkt het beste als het niet aan de haal gaat met de plaat. Wat dat betreft balanceert Maggot Mass op het randje. Van de vijf tracks kan alleen de tien minuten durende afsluiter Oiled Animals aanspraak maken op een enigszins aansprekende melodie. Het nummer, en dus de plaat, sluit af met een gesproken citaat dat eindigt met tekst ‘I must take from the world in order to live’.
Het moge duidelijk zijn dat Maggot Mass geen vrolijke plaat is geworden, maar aan de andere kant (we zullen dat bepaalde spreekwoord over stinkende wonden achterwege laten) is het soms nodig om de randen van wat de luisteraar kan behappen op te zoeken om de boodschap overtuigend over te brengen. Volgens Pharmakon laat de toestand van de aarde het niet toe om dit zachtzinniger te doen.
