Het Engelse Portico Quartet timmert sinds 2008 stevig aan de weg. Hun muziek is een combinatie van jazz, minimalisme, ambient en elektronische muziek. Dat ziet er op papier al spannend uit, in werkelijkheid zijn de geluidscollages van Portico Quartet nog indringender. Het viertal is echter muzikaal soms moeilijk plaatsbaar, aldus drummer Duncan Bellamy: “Ik denk dat we altijd een nogal geïsoleerde band zijn geweest. Misschien wel omdat we vanaf dat we muziek zijn gaan maken, we nooit ergens bij hoorden.” Met Memory Streams levert het viertal hun vijfde, instrumentale studioalbum af. Voor de band is dit het album dat ze nog nooit hadden gemaakt, maar dat eigenlijk de essentie en identiteit van Portico Quartet behelst.
Het album opent rustig met With Beside Against, langzaam sterker wordende klanken, geluid dat aan een vliegveld doet denken, pianospel en dan een uitbarsting van drums. Het ritme van de drums doet sterk denken aan de gejaagdheid van het drum & bass slagwerk dat we kennen van Roni Size & Reprazent, een dikke twintig jaar terug. Signals in the Dusk is een meer filmische track, donker en duister. Klanken en geluidscombinaties die goed passen bij het eerdere werk van Portico Quartet. Gradient en Ways of Seeing vloeien bijna naadloos in elkaar over. Afwisselend worden rustige, jazzy en triphop-achtige sferen voorzien van strakke, snelle ritmes. Alle instrumenten zijn fraai verweven in een krachtig geluidsbeeld, hetgeen wijst op sterk staaltje productiewerk.
Indringend en repetitief pianospel staat centraal in het anderhalve minuut durende intermezzo Memory Palace. Met Offset komen de drums weer terug. Opvallend hoe passend de soms wat gedateerde drum & bass ritmes, de overige instrumenten ondersteunen. De saxofoon en het farfisa orgel spelen de hoofdrol in Dissident Gardens, een track die uit drie delen bestaat. De muziek lijkt gemaakt voor films die zich afspelen in moderne en industriële steden als Berlijn, Glasgow of Rotterdam. Het meest groovende nummer is Double Helix, waarbij het baswerk wordt aangevuld met ijle saxofoonklanken. Het album sluit af met het rustig beginnende Inmediately Visible dat naar het einde licht ontspoort in een muzikale kakafonie.
Memory Streams is een intense luisterervaring vol onverwachte wendingen en emotionele ladingen. De titel van het album past dan ook uitstekend bij het gevoel dat je wordt meegesleept in een vrije, associatieve gedachtestroom. Instrumentele muziek leent zich daar natuurlijk ook bij uitstek voor, maar dat je moet het als artiest wel weten waar te maken. Het kost Portico Quartet geen enkele moeite om je helemaal in hun muzikale trip onder te dompelen. Een ervaring die nog versterkt wordt als je met ogen dicht en koptelefoon op de muziek ondergaat. Drie kwartier prachtige, hypnotische klanken en opwindende ritmes, een geslaagde plaat.
Op 13 november staat Portico Quartet op Super Sonic Jazz te Amsterdam.
