In donkere coronadagen, kan het fijn zijn om je met behulp van muziek in ‘kleurijkere sferen’ te begeven. Een album wat je daar bij zou kunnen helpen is: SHYGA! The Sunlight Mound. Het is het nieuwe album van de Australische band Psychedelic Porn Crumpets. Na de release van de Pukebox en The Terrors staan er nu veertien nummers voor je klaar. Alle ingrediënten die je van de vorige albums kent zitten erin: psychedelische rock met een lekker ‘Aussie saussie’ en geluidseffecten die doen denken aan een arcade uit de jaren ‘80.
Het album opent met ‘Big Dijon’ en zet daarmee de toon voor het vervolg. Het korte nummertje duurt ruim een minuut lang, is zo psychedelisch als je het maar kan krijgen en heeft een bijna lugubere klank. Na deze verrassende opener wordt je als luisteraar het diepe ingegooid met Tally-Ho dit nummer stond ook al op ‘Pukebox, en The ‘Terrors,. Uptempo, psychedelische rock met lekkere gitaarriffs en lyrics over de bekende thema’s alcohol en lijntjes ‘winterland’, wat toch geen verdere uitleg behoeft? Daarna weet het album te verrassen met Sawtooth Monkfish. Het nummer opent met het nostalgische geluid van een oude 8-bit arcade spelletjes als ‘Pac-Man’ en komt dan tot climax in gitaargeweld en interessante synthloopjes.
De rest van SHYGA! The Sunlight Mound borduurt voort op diezelfde ingrediënten. De nummers beginnen bijna allemaal met een uniek element: een vreemde synth of een grappig geluidseffect, wat wordt opgevolgd door gitaren met een flinke laag distortion, en de wat dromerige stem van zanger Jack McEwan. Die unieke elementen zijn verfrissend, maar die formule heb je ook wel snel door, waardoor de nummers verder weinig uniek van elkaar zijn en er ook niet veel echt uitspringen. De een na laatste track doet nog een dappere poging met Round the Corner. Unieke verknipte vocals en atmospherische synthesizers maken de 39 seconden speelduur een bijzondere ervaring. Toch is het niet hetzelfde als wat de band in eerdere albums aandurfde met bijvoorbeeld Found God in a Tomato, waar een kleine negen minuten, gevuld werd met de tripervaring van McEwan tijdens zijn eerste keer paddo’s
Misschien is het ook wel muziek die niet over-geanalyseerd wenst te worden. Het album is een mooie aanvulling op je repertoire Australische psychedelische rock tussen bands als Sticky Fingers en Tame Impala. Weliswaar met een ietsje rauwer randje, ietsje meer psychedelica en een stukje minder melankoliek. SHYGA! The Sunlight Mound is daarmee een prima plaat geworden.
