Ergens aan het begin van de jaren zestig formeerden de toen nog jonge knullen Rod Argent, Paul Atkinson, Hugh Grundy, Colin Blunstone en Paul Arnold de band The Mustangs. Omdat de naam al vaker bleek voor te komen veranderden zij de bandnaam al snel in The Zombies, zonder te weten wat zombies nu precies waren. Inmiddels zijn we ruim zestig jaar verder en kruipen de overgebleven oprichters Blunstone en Argent zelf langzaam naar een hoge leeftijd. Met beiden 77 jaar levenservaring komen zij niet meer voor verrassingen te staan, getuige het album Different Game.
Dat Argent graag het legendarische hammondorgel bespeelt, is terug te horen op heel Different Game. Het is een van de belangrijkste instrumenten in de meeste songs. Zo openen de tracks Different Game, Dropped Reeling & Stupid en Got To Move On met met hammondklanken, maar steeds in een andere setting. In het bluesrock- en soulnummer Different Game denk je daarbij direct aan het psychedelische A Whiter Shade of Pale van Procol Harum, een gevoel dat het hele nummer blijft hangen. Als de stem van Colin Blunstone inzet hoor je er duidelijk de leeftijd in door klinken wat overigens ook geldt voor Argent, maar tegelijk is dat ook de charme. De song sluit af met een prachtig gearrangeerd strijkersorkest. Bij Dropped Reeling & Stupid klinkt het hammondorgel soulvol en swingend als in een Stevie Wondersong uit de seventies. Het nummer wordt aangevuld met een naar de achtergrond gezette rockgitaar, een kleine bluesgitaarsolo en een heerlijke swingende Hammondsolo. Zowel Blunstone als Argent nemen om beurt de leadzang. Got To Move On grijpt terug naar het jarenzestiggeluid van The Zombies. De song past perfect tussen de klassiekers She’s Not There en Tell Her No uit 1965.
In I Want To Fly hoor je waar Colin Blunstone altijd waanzinnig goed in is geweest, het zingen en opbouwen van een ballad met een klassieke orkestrale setting. Iets wat hij met name deed bij veel door hem ingezongen nummers van Alan Parsons. In I Want To Fly komt die zalige warmte in zijn stem weer sterk naar boven. Zonder twijfel het mooiste nummer op Different Game.
Op sommige momenten neemt de kwaliteit van Different Game af. In Love You While I Can laat Tom Toomey zijn kunsten op de gitaar horen. Alhoewel het loopje best mooi klinkt, is Love You While I Can een beetje slepend en zeurderig, mede door het nu eenmaal minder mooie stemgeluid van Argent. In Merry-Go-Round zitten er voldoende breaks om de song, die bouwt op een begrijpelijk ronddraaiend pianoloopje, vooral niet eentonig te laten worden. Desondanks komt de song niet echt uit de verf en skip je al snel door naar de volgende track.
De opening van Rediscover trakteert je direct op een prachtig harmonieus Beach Boys-achtig koortje, dat geregisseerd zou kunnen zijn door Quincy Jones. Rediscover wordt uiteindelijk zo’n lekkere jaren zestig doo-wopsong met meezingkoortjes, het zalige stemgeluid van Blunstone en een simpele, maar mooie hammondsolo van Argent.
Met Runaway volgt er weer een bluesballad. Wederom draagt het hammondorgel de hele song en speelt het gitaarwerk een minder belangrijke rol. De solo’s vallen amper op. De zang van Blunstone is af en toe met te veel vibrato. Jammer, want het is verder geen vervelende ballad.
Different Game biedt ook nog enkele ballads. De akoestische setting van The Sun Will Rise Again is precies wat de song zo mooi maakt. De kale begeleiding van alleen gitaar en hammondorgel geven de ruimte om mee te gaan met de ingetogen zang van Blunstone, die je op een prachtige manier meeneemt in zijn gedachten. In You Could Be My Love laat hij weer de mooie warmte van zijn stem horen in een setting met een piano en een klassiek strijkorkest. De song eindigt met een paar jazzy en melancholische pianoakkoorden.
Het beluisteren van Different Game is toch weer even wennen. De jarenlange ervaring van The Zombies is absoluut terug te horen, maar af en toe lijkt de leeftijd de heren toch wel wat parten te spelen. Wel hoor je duidelijk dat The Zombies nog steeds erg veel plezier hebben in het maken van muziek. Different Game is een veelzijdig album met veel invloeden uit de jaren zestig en zeventig. Het album misstaat in geen enkele muziekcollectie, al is het alleen maar om het feit dat Blunstone en Argent twee legendarische, en gelukkig nog steeds actieve, helden uit de muziekgeschiedenis zijn.
Enthousiaste recensenten en spotters gezocht voor Nieuweplaat
