GOSTO is in elk nummer op jacht naar zijn hook

Het zal niet vaak voorkomen, maar Roel Vermeer kreeg zijn artiestennaam al bij zijn geboorte. De zanger werd geboren in kleine plaatsje Portugaal – vlakbij Rotterdam – en zijn vijf jaar oude broertje kwam op het idee om hem als tweede naam het Portugese woord voor smaak en liefhebben te geven. Gosto was geboren.

Ruim 24 jaar later is hij nog steeds blij met die ingeving. “Vooral in blokletters vind ik de naam GOSTO heel mooi. Grafisch vind ik dat er heel strak uitzien. Het straalt echt wat uit in tegenstelling tot Gosto.” Sowieso is hij veel bezig met hoe zijn product eruit zien. Het artwork van zijn nieuwe ep Coloured Silhouttes leidde dan ook tot de nodige discussie. “Mijn manager wilde per se mijn hoofd op de cover, maar ik liet een vriend van me liever tekenen, zoals bij mijn vorige cover.” Uiteindelijk is met lijnen het gezicht van GOSTO afgebeeld en ingekleurd, zodat je er een landkaart in ziet.

Maar het belangrijkste voor GOSTO is natuurlijk de muziek. Die moet zoals hij zegt ‘een hook hebben’. “Iets waaraan je je vast kan pakken en in het nummer trekt.”  Met zijn single My Bad lijkt hij die hook te hebben gevonden, want het nummer krijgt redelijk wat airplay op de verschillende radiostations. “My Bad is het meest toegankelijke nummer van deze ep. Ik maak altijd een toegankelijke en een niet toegankelijke track. De rest probeer ik er vervolgens tussenin te maken.”

Wat GOSTO ook maakt, er is niet één genre op te plakken. Soul, electro en indie. Het komt allemaal zijn muziek. Hij wordt ook wel de Nederlandse Chet Faker genoemd. “Iedereen zei de hele tijd: Goh, jouw muziek lijkt veel op die van Chet Faker. Maar ik had geen idee wie het was en wilde het door al die opmerkingen eigenlijk ook niet weten. Uiteindelijk heb ik toch maar eens zijn muziek opgezet en ik had gelijk zoiets van: Wow, dit is fucking cool.” Chet Faker is echter nog geen Radiohead als het aan GOSTO ligt. De mannen van Thom Yorke zijn voor hem ongenaakbaar. “Je hebt artiesten die je luistert als je in een bepaalde stemming bent. Maar Radiohead is voor mij een band die altijd wat toevoegt, ongeacht mijn mood.”

Voorlopig komt GOSTO nog niet in de buurt van de faam van Radiohead en dat weet hij ook. Zo hoeft hij nu nog niet op de grote festivals te staan. “Ik denk dat ik nu voor Lowlands zou weigeren”, zegt hij stellig. “Als ik ergens optreed, wil ik wel dat er mensen echt voor mij komen. Dat is nu wel zo met onze optredens. De zaal is bijna altijd vol. We zijn nu hard bezig om een trouwe fanbase op te bouwen in Amsterdam en Rotterdam en we proberen dat gebied langzaam uit te breiden.”

De populariteit van GOSTO in Amsterdam heeft in ieder geval als gevolg, dat Coloured Silhouttes aanstaande zondag een heuse releaseparty krijgt in de kleine zaal van Paradiso. “Ik moet toegeven dat ik best wel zenuwachtig ben. Normaal is dat niet zo erg, maar nu wel. Waarschijnlijk omdat het een hele nieuwe show is. We hebben zelfs een dag de Patronaat afgehuurd, zodat we kunnen kijken hoe alles uitpakt met het licht. Het wordt sowieso een tof optreden.”

Foto: Ilja Meefout