In Memoriam – Henny Vrienten (1948 – 2022)

Henny Vrienten

Tegen wil en dank beroemd. Tegen wil en dank bekend. Tegen wil en dank carrière maken. Eigenlijk wilde de talentvolle gitarist en componist Henny Vrienten zich helemaal niet bij Doe Maar aansluiten, toen de nog tamelijk onbekende band begin jaren ’80 uiteen leek te vallen. Het onderlinge plezier dat Doe Maar desondanks uitstraalde, haalde hem uiteindelijk toch over om zijn kunsten te lenen aan de groep die op omvallen stond. Een paar maanden lol maken totdat de contractuele verplichtingen waren afgehandeld. Dat was het beeld dat hij voor ogen had.

Het liep even anders voor de bassist en zijn nieuwe band. De combinatie tussen Vrienten en Ernst Jansz bleek een gouden. Binnen no-time pende Vrienten nog drie nummers neer voor de plaat Skunk en daarmee was buiten het spelen van een paar shows het grote werk gedaan. Niet dus. Eigenlijk nog voordat de plaat uitkwam, draaiden als gevolg van een communicatiefout enkele radiostations nummers van Skunk en dan in het speciaal de single Sinds 1 Dag of 2, die op aanraden van radio-dj Frits Spits werd omgedoopt tot 32 Jaar. Doe Maar stond ineens in de Top40, was gewild en gekend, had toekomstmuziek.

Drie vette jaren volgden met soms haast Beatlesque omstandigheden. Uitpuilende zalen, gillende en flauwvallende meisjes. Het zou voor velen een droom zijn, maar niet voor Vrienten. De band vervreemde steeds verder zijn te jonge publiek en ook was de gekte niet het aspect waarvoor Vrienten de muziek in was gegaan. Ja, als hij op het podium stond dan wel, dan mocht alles en iedereen volledig losgaan. Daar leefde hij voor, daar haalde hij zijn energie en uitte hij zijn spelplezier. Maar de gekte verstomde niet als de concerten voorbij waren en Vrienten eigenlijk liever de luwte opzocht. Het was voor hem dan ook niet iets onoverkomelijks toen Doe Maar uiteen viel.

Vrienten ging solo verder met af en toe zijprojecten of een Doe Maar-reünie. Zijn muziek nog even goed, zijn plezier nog even hoog, maar de hype die nam gelukkig af. Een van zijn laatste producties illustreert dat karakter en zijn drijfveren perfect. Op Tussen De Regels (2019) blikt hij zo nu en dan met een nostalgische blik terug op zijn leven. Niet op de wilde jaren ’80, maar op de periode daarvoor. Hoe hij plezier had in het leren gitaarspelen op zijn eigen slaapkamer, enkel geflankeerd door Karnemelk Met Bitterkoekjes en de platen van The Beatles. Dat hij zelf ook een paar jaar leefde als het befaamde kwartet uit Liverpool was nooit zijn bedoeling.