Hij is al even actief in de dance scene, maar erkenning bleef lang uit. Totdat vorig jaar zijn single Outlines met Dragonette volledig ontplofte. Sindsdien staat Mike Mago op de vetste festivals. Zijn laatste plaat Deeper Love doet het goed en wordt binnenkort wereldwijd uitgebracht via RCA UK. Wat heeft de Nederlander moeten doen om dit te bereiken en hoe kijkt hij tegen dit succes aan? We spraken hem aan de vooravond van zijn Amerikaanse Deeper Love tour.
In 2013 had je The Show, vorig jaar Outlines en dit jaar is Deeper Love een knaller van een plaat. Hoe kijk jij tegen dit succes aan en hoe natuurlijk is zo’n proces?
“Voor mijn gevoel is het automatisch gegaan. Als iets goed voelt, gaat het al snel natuurlijk en zonder frustratie. Ik moet zeggen: die had ik wel in de periode tussen Boemklatsch en The Show. Ik had verwacht dat mensen me van Boemklatsch zouden kennen, dat ik in ieder geval een naam had. Ook was ik gewend om elk weekend te draaien. Die periode viel me tegen. Ik heb een jaar lang niet zoveel verdiend en had zelfs momenten dat ik niet kon komen als ik ergens geboekt stond. Moest ik vanaf Amsterdam naar Haarlem, kon ik daar niet heen omdat ik geen geld had om een treinkaartje te kopen. Ik moest gigs afzeggen omdat ik geen geld had om er naartoe te gaan. Gelukkig heeft dat maar een jaar geduurd. Met Boemklatsch was het ook een beetje aanpoten, maar dit had ik niet verwacht. En dan raak je natuurlijk gefrustreerd. Dat was een raar jaar, maar daarna werd mijn muziek snel opgepikt. Bij The Show was ik natuurlijk heel blij dat er iets gebeurde, dan zijn de irritaties weg en dan voelt het alsof het heel natuurlijk gaat.”
Heeft die periode je ook extra gemotiveerd om succes te krijgen, bijvoorbeeld op het gebied van produceren?
“Ja enorm. Dat jaar maakte het natuurlijk ook extra zwaar. Je krijgt geen erkenning en daardoor krijg je de drive om heel hard te werken. Maar doordat je heel hard werkt, ga je bijna over de kop en voel je je nog slechter – júíst omdat je geen erkenning krijgt. Het is een vicieuze cirkel. Ik besloot op een gegeven moment maar een bijbaan te nemen. Ging ik bij Pickwick werken, bij de klantenservice. Eenmaal aan de slag kwam het besef: wat doe ik hier? Ik kan nu net zo goed in de studio zitten en produceren, al verdien ik dan geen geld. Dat was het moment dat ik besloot om er gewoon voor te gaan. Als het na een jaar nog niks was geworden, zou ik er definitief mee kappen. Binnen een half jaar kwam The Show uit. Dat was het punt waarop mensen mijn muziek leerden kennen.”
Heeft dat positieve gevoel ook resultaat gehad op de laatste plaat, Deeper Love?
“Onbewust maak ik al snel positievere nummers. Wat ik belangrijk vind – dat zie je in Outlines , Deeper Love en ook platen die klaar zijn maar nog niet het daglicht hebben gezien – is de samenwerking met andere artiesten. In het geval van Outlines, waarvoor ik samenwerkte met de tekstschrijver en de zangeres van Dragonette, wilde ik dat de tekst diepgang had en goed in elkaar zat. Dance wordt toch vaak in het entertainment hoekje geplaatst. Het gaat alleen over feesten, handen in de lucht en dat soort dingen. Dat is de kracht ook van house en daar is niks mis mee. Ik vind het alleen juist mooi om een dansnummer te maken dat mensen tegelijkertijd kan raken door de tekst en melodie. Twee maanden geleden kwam er een meisje naar me toe. Ze had een tatoeage van Outlines laten zetten toen haar vriend was overleden. Op zijn begrafenis werd Outlines gedraaid. Dat is voor mij een groter compliment dan wanneer de grootste dj op het grootste festival die plaat zou draaien. Voor mij bewijst het ook dat dance en emotie te combineren zijn. Dat dance, dat normaal gesproken over de makkelijke boeg wordt gegooid, mensen tóch kan raken.”
Die single wordt nu wereldwijd uitgebracht via RCA UK. Hoe hoorde je dat?
“We hoorden dat ze interesse hadden. Ik moest in Engeland draaien toen ze ons vroegen langs te komen. In een supergroot kantoor waar normaal wordt gepraat over Rihanna, Bieber, eigenlijk alle grote popartiesten. Daar werd duidelijk dat de deal bijna rond was met Spinnin’ Records, die hem als eerste had getekend. Iedereen was enthousiast. ‘We willen je single uitbrengen, we geloven in je.’ Dat is heel leuk.”
Afgelopen zomer stond je ook al in grote clubs op Ibiza en in Engeland, als kers op de taart mag je nu 2 weken toeren in Amerika. Waar kijk je het meest naar uit?
“TomorrowWorld. Dat is een van de grootste en bekendste festivals wereldwijd. Negen optredens in twaalf dagen, dus dat wordt aanpoten. Al ben ik er voornamelijk mee bezig alles in goede banen te leiden. Als ik mijn vliegtuig mis ligt alles in het water. Soms slaap ik maar twee uur tussen optredens door. Dus ernaar uitkijken? Haha, ik maak me eerder druk of ik er wel goed doorheen kom!”
Hoe bereid je je daar dan op voor?
“In dit geval heb ik mijn set voor het eerst enigszins voorbereid. Normaal gesproken ga ik draaien en kijk ik vervolgens waar ik samen met het publiek naartoe kan gaan. Je moet je verhaal altijd kunnen aanpassen aan degene die het ontvangt. Nu heb ik voor het eerst in ieder geval iets klaarliggen waar ik mee verder kan, mocht ik straks niet meer op m’n benen kunnen staan. Niet dat het aan elkaar gemixt is, maar als ik me niet goed kan concentreren doordat ik te moe ben en het publiek niet kan volgen dan heb ik in ieder geval de volgorde van de tracks. Die back-up geeft me rust – al denk ik dat ik hem in de praktijk uiteindelijk niet nodig heb.”
Mike Mago is tijdens ADE te zien op Nicky Romero’s Protocol avond in de Melkweg 14 oktober. De dag daarop, 15 oktober, kan je hem weer bewonderen in de Melkweg tijdens The Magician presents: Potion. Voor meer informatie kun je terecht op de website van Amsterdam Dance Event.