Polynation: op de grens van euforie en melancholie

Polynation interview

Ze zijn enorm enthousiast, muzikaal en delen een duidelijke visie: elektronische muziek meer een live beleving maken. Afgelopen zomer braken ze door met hun opvallende debuutnummer Dew via Atomnation. Ze stonden onder andere op Best Kept Secret en waren te horen bij Vrije Geluiden. Inmiddels is hun derde nummer Why You uit en spelen ze in oktober tijdens ADE. Hoog tijd om bij te praten met Hessel Stuut en Stijn Hosman, de mannen achter Polynation.

De twee kenden elkaar al via via voordat ze Polynation startten. Hessel studeerde aan de kunstacademie en Stijn aan de Rockacademie. Via Hessel’s broer Olaf Stuut, ook een elektronische live-act, kwamen ze met elkaar in contact. Hessel: “Ik had een soort ambitie rush en dacht: ik wil gewoon iets tofs oppakken! Mijn broer zei dat ik Stijn moest bellen, omdat hij met precies hetzelfde idee zat.”

Hoe ging dat, de eerste keer samen praten en muziek maken?

Stijn: “Naast dat we samen voor het eerst muziek hebben gemaakt, hebben we ook gepraat over hoe dat er dan voor ons uit zou gaan zien. Wat voor muziek we wilden maken, hoe dat er uit zou zien op uit een podium, dat soort dingen. Het was vooral leuk om te ontdekken waar onze raakvlakken lagen. Dat is in het begin toch een beetje aftasten.”

Wat ze direct gemeen hadden, was het idee om iets met live of akoestische muziek te doen. Hessel speelde al jaren drums en in bandjes. Stijn heeft een muzikale achtergrond op de piano en met programmeren. Maar dat wilde niet zeggen dat ze de rolverdeling precies zo wilden vastleggen. Hessel: “Tijdens optredens drum ik en Stijn is in de weer met de toetsen en de knoppen. Maar in de studio zijn we allebei constant bezig met het bedenken van melodieën, akkoorden, synths en het bewerken van samples.”

Op welk moment wisten jullie het zeker: we gaan hier serieus mee verder?

Hessel: “Dat was wel een mooi moment. Stijn had voor zijn afstuderen aan de rockacademie besloten dit samen met mij te doen. We hebben toen een complete live show gemaakt. En eigenlijk was dit het eerste moment dat we voorzichtig naar buiten traden met wat we deden.” Daarvoor waren ze vooral aan het produceren. Na hun ‘coming out’ als Polynation hebben ze nog wat low-key optredens gehad. “We werden beter, de muziek groeide. Dat gaf ons de motivatie om door te gaan.”

Ook labeleigenaar Pascal Terstappen (Atomnation) kreeg de twee in de gaten. Hessel: “Hij had wat samples van ons gehoord, waaronder een preview van het nummer Dew. Dat was voor ons wel zo’n moment van ‘wow, te gek!’ waardoor je automatisch meer vertrouwen krijgt in je eigen muziek. Pascal geloofde meteen in het idee. Die bevestiging was voor ons een groot cadeau.”

Jullie eerste release Dew is erg goed ontvangen. Hoe is dat nummer ontstaan?

Dew is op een mooie manier tot leven gekomen. We zijn samen naar de Beemster gegaan, waar Hessel’s moeder een muziekstudio heeft.” Vol enthousiasme vertellen ze over de bijzondere sfeer daar en hoe alles op zijn plek viel. In één week tijd merkten ze dat alles bijna vanzelf ging. “Het was zo bizar en de locatie, midden in de natuur, dat was perfect. We waren enorm gemotiveerd en stonden iedere ochtend weer vroeg op om aan de slag te gaan. Vandaar ook de naam Dew, een verwijzing naar de ochtenddauw.”

Voor nieuwe muzikanten of producers is de weg naar succes niet makkelijk. Hoe belangrijk is je netwerk?

Een moeilijke vraag, vinden ze beiden. Stijn: “Kijk, natuurlijk helpt het om de juiste mensen te kennen. Maar je moet vooral ook zelf keihard aan de slag gaan. Dat hebben wij gedaan en hopelijk komen er dan vanzelf mensen op je pad die je willen helpen. Tijdens mijn opleiding heb ik natuurlijk al veel mensen leren kennen die met muziek bezig waren. Zo ben ik bijvoorbeeld ook destijds bij Nuno dos Santos (SoHaSo) terecht gekomen. Onder zijn label hebben wij onze tweede track Anther uitgebracht.” Hessel: “Labels als Atomnation of SoHaSo brengen niets uit als ze het zelf niet goed vinden.” Het nummer Anther beleefde de première via Deep House Amsterdam en werd gedraaid door Gilles Peterson op BBC radio 6. “Die dingen hebben ons nog meer motivatie gegeven. Het voelde als een echte bevestiging en waardering uit het vak.”

Wat is, op muzikaal vlak, typisch Polynation?

Volgens beiden is de insteek vooral om elektronische muziek meer een beleving te maken. Daarin zijn ze misschien niet uniek, maar volgens de twee is dat er nu nog veel te weinig. Hessel: “Een aspect wat Polynation kenmerkt zijn toch wel de live drums. In onze muziek zijn we vooral op zoek naar het grensvlak tussen euforie en melancholie. Onze sound heeft iets bevrijdends en groots, maar we zoeken soms ook even de donkere kant op, zonder dwingend te zijn.” Daarbij willen ze het publiek de tijd geven om daarin mee te gaan. Niet alleen akoestische drums spelen daarbij een rol, maar ook oude synths, analoge bakken en akoestische samples.

Stijn: “Tuurlijk zijn er ook anderen die in het zelfde straatje zitten. Een artiest die ons bijvoorbeeld inspireert is Jon Hopkins. Hij kan je echt in een diepe trance brengen. Dat willen wij ook bereiken. Dat je in onze muziek wordt meegezogen. En dat kan beter als er een hele mooie subtiele en gevoelige laag onder ligt. We onderscheiden ons automatisch omdat wij vanuit onze eigen visie werken. Er ontstaat iets dat wij voelen en we zijn totaal niet bezig met of we wel uniek zijn.”

Is het lastig om een balans te vinden tussen akoestisch en elektronisch?

Hessel: “Het blijft denk ik altijd een worsteling omdat je met een computer zo enorm veel mogelijkheden hebt. Je kan zo veel in een nummer stoppen, dat is erg verleidelijk. Maar uiteindelijk moet er ook weer veel uit en ben je weer aan het strippen.” Stijn: “Wat wij elektronisch maken moet ons live optreden ondersteunen, niet andersom. Daarbij moet je zeker de balans blijven zoeken. Daar zijn wij ons steeds bewuster van geworden.”

Waar komt jullie muziek het beste tot zijn recht?

Stijn: “Afgelopen zomer hebben we vooral live opgetreden op festivals. Maar nu de winter er aan komt lonken ook de grote podia en clubs. Live zal je ons niet zo snel in een tent als de Chicago Social Club of Studio 80 zien staan. Niet perse omdat we dat niet willen, maar omdat er nou eenmaal wat spullen op het podium staan. Daarbij klinkt onze muziek vaak wat beter in een grotere (pop)zaal omdat je dan wat meer afstand hebt met het geluid en het publiek.” Hessel: “Het geluid van drums is ook best heavy soms. Daar moet een zaal echt bij passen.”

Wat zijn jullie plannen voor de komende tijd?

Stijn: “Onze debuut EP komt in november uit, daar teasen we nu mee. En er komen daar nog wat remixes van uit, maar het album is voor ons nu muzikaal gezien af. Hessel: “We gaan weer lekker de studio in en ons focussen op het maken van muziek. Er broeien weer nieuwe dingen en dat zal hopelijk net als bij onze EP voor een intense en interessante muzikale periode zorgen.”

Polynation live zien?

– 3 oktober Patronaat Haarlem
– 15 oktober Doka Amsterdam ADE
– 16 oktober De Balie Amsterdam ADE