Het komt niet al te vaak voor dat een RAPGOD 10 km van je huis komt op treden. Tenzij het Ziggo Dome je buurman is. Maandag 21 oktober kwam JAY-Z het Sportpaleis rocken, natuurlijk moest ik daar bij zijn!
Jay-Z doing his thing.
Als fotograaf zonder perspas/fotopas begon ik aan mijn mission soort van impossible: camera binnen smokkelen. Eigenlijk gaat dit me al jaren goed af, ik heb zo mijn trucjes, maar dit is een ander land (België) en een andere venue (Sportpaleis), dus het was even spannend.
Toen ik binnen was begon ‘the waiting game’, nee dat is geen band, dat is gewoon 2,5 uur wachten totdat Jay uit de speakers komt knallen.
Lights off! Publiek wild! JAY-Z a.k.a. HOV (wat voor HOVA staat, wat.. god betekend) kwam on stage met 2 kilo aan gouden kettingen om zijn nek, awesome. Na een mash-up van ‘Higher’/’Don’t You Know’ als intro, speelde Jay “Crown”, afkomstig van zijn nieuwe plaat Magna Carta Holy Grail. Daarop volgend kwam ‘Holy Grail’, een van de meest ‘catchy’ songs van MGHC, en het dak ging er af! De hele setlist bestond uit een perfecte mix van nieuwe songs en absolute hits van oude albums. Iedereen zong zo hard mogelijk mee bij ’99 Problems’, ‘Tom Ford’, ‘Dirt Off Your Shoulder’ en bij de line “Somewhere in America Miley Cyrus is still Twerking” van ‘Somewhere In America’.
Toen eerste beats van ‘Niggas in Paris’ uit de speakers kwamen ging het publiek pas echt CRAY. Jay keek lachend toe hoe wij de eerste 8 regels naar hem toe schreeuwde, terwijl hij niets deed. Geweldig. Daarna gingen we nog 2 keer LOS (ik blijf dingen in capslock zeggen, maar alleen zo kan ik de intensiteit overbrengen) op deze megahit, is dit mogelijk de beste song van 2013?
Na Kanye ft. Jay-Z’s ‘Clique’, was het tijd voor het laatste lied (voordat de encore zou beginnen): ‘Run This Town’ door Jay-Z en Rihanna, bij gebrek aan Rihanna, liet Jay ons al haar regels zingen/schreeuwen. Hij genoot zichtbaar van een van de meest ‘wit gekleurde’ publieken ooit.
Tijdens de encore gaf Timbaland een mini optreden. Van Solo-Timbaland hebben we al een tijd niets gehoord, maar Producer-Timbaland heeft zeker niet stil gezeten. Het grootste deel van Magna Carta Holy Grail is geproduceerd door hem. Van scratch bouwde hij een super vette beat, door middel van een sampler en zijn beatboxkunsten.
HOV kon de encore niet beter beginnen door ‘Encore’ er uit te knallen. “Can I get an encore, do you want more?” Hell yes! Vervolgens nam Jay de tijd om samen met een cameraman mensen uit het publiek wat ‘erkenning’ te geven. Iedereen die in thema gekleed was (toffe shirts, tour merchandise, new york shirts of Brooklyn Nets gear) en helemaal cray ging, kreeg de spotlight op zich. Elke artiest die zo chill is en zijn fans op zo’n coole manier erkent verdient het aan de top te staan.
Nadat Jay met Antwerpen kennis had gemaakt, nam hij ons mee naar zijn hometown, met een performance van ‘Empire State of Mind’ (waarbij wij ons hier allemaal als Alicia Keys voordeden).
Jay sloot af met ‘Hard Knock Life’ en ‘Forever Young’ waarbij íédereen zijn mobiele telefoon of aansteker omhoog hield. Een mooi gezicht, aan het einde van een mooi concert.
Jay-Z had mij zo blij gemaakt dat ik naderhand toch maar besloot tour merchandise te kopen, hoewel ik me strikt had voorgenomen dat niet te doen. Ik moest zelfs 15 minuten in de rij staan om geld te pinnen. No problemo. Op de weg terug naar huis liep ik ‘high on happiness’ dansend over straat, een politiebusje stopte zelfs om te vragen of alles goed ging.. Hell yeah!
