Afgelopen zomer, toen de band als een van de headliners was geprogrammeerd op Best Kept Secret, was er nog geen sprake van een nieuw album. Des te groter was de verrassing toen de band een paar maanden later hun nieuwe plaat aankondigde.
Een hele mond vol, Girls in Peacetime Want To Dance. Zo zou de nieuwe van Belle & Sebastian gaan heten. Een band die geroemd is om zijn kenmerkend breekbare doch vrolijke popliedjes die steeds populairder zijn geworden in het ‘indie’ circuit. De plaat opent met een nummer dat gelijk een typische sfeer neerzet. Trompetjes, backing vocals die soms bijna op gospel lijken en dan die stem van leadzanger Stuart Murdoch; Nobody’s Empire laat horen dat er in die vijf jaar weinig is veranderd aan de klassieke sound van de band.
Maar schijn bedriegt als we bij de single The Party Line aankomen. Een synthesizerbeat laat overduidelijk Stuart’s liefde voor de jaren ’80 horen. Een bijna onherkenbaar Belle & Sebastian nummer, dat bol staat van de slicke gitaarmelodietjes, klappende handen en een stuwende beat. Het nummer klinkt een beetje fout, maar kan zomaar hun festival anthem worden.
Synthesizers spelen een prominente rol op het nieuwe album. Ook op Enter Sylvia Path stelen de synths de show door te openen met een beat die zomaar van Abba had kunnen zijn. Maar nergens is de invloed van die Scandinavische groep zo groot als op het nummer Play For Today, dat niet had misstaan op Reflektor van Arcade Fire. De four to the floor-basedrum, kenmerkend voor disco, staat hier centraal. Samen met de steeds terugkerende gitaarmelodie kun je aan je water voelen dat een tweede festivalhit geschreven is.
Moet je je als conventionele Belle & Sebastian fan zorgen maken? Is de band een compleet nieuwe weg ingeslagen vol met festivalhitjes en synthesizers? Hoewel de band met nummers als Enter Sylvia Path en The Party Line niet meer lijkt op de band die ooit If You’re Feeling Sinister uitbracht, is dit niet nodig. Op deze negende plaat schuilen genoeg kleine, breekbare liedjes waar de nostalgische Belle & Sebastian liefhebber zijn hart aan kan ophalen. Het kan dan ook geen verrassing zijn dat de Schotse band met Girls in Peacetime Want To Dance wéér een lekker plaatje heeft uitgebracht. De stap richting dansbaar is dan wel gezet, hun herkenbare geluid blijft aanwezig.
Ondanks alle narigheid die zich de laatste tijd afspeelt, zijn de nummers van de band een waar medicijn waardoor je eventjes je kan afsluiten van de kou en het cynisme.
