Iets meer dan een jaar na A Celebration Of Endings komt Schotse band Biffy Clyro met alweer een nieuw album: The Myth Of Happily Ever After. Hoewel de eerdere plaat een meer positieve vibe had, heeft deze juist het tegenovergestelde karakter.
In een interview heeft de band gezegd dat The Myth Of Happily Ever After een reactie is op het voorgaande album. Het dient ook als reactie van de wereld waar we nu in leven, bijvoorbeeld de lockdowns waar we nu langzamerhand uit komen. Een soort before en after.
‘Everything’s fake’ is een lyric uit DumDum, de albumopener en het vat meteen de sfeer van het album samen. Het nummer begint klein en lief en eindigt groot en bombastisch, met de tekst: ‘This is how we fuck it from the start’, oftwel, het was vanaf het begin al fucked. A Hunger In Your Haunt is een pittig rockanthem, pure frustratie in een pakkende gitaarriff en meedogenloze drums. Separate Missions is wankelend, off-beat en hard, maar tegelijkertijd een donker, emotioneel synthpopnummer. Een andere stijl in vergelijking met de eerdere nummers, maar het past zeker bij de negatieve vibe van de plaat.
Holy Water is een prachtig lied dat akoestisch en rustig begint, net als een schattige ballad, totdat het een duistere wending neemt. Het nummer bloeit op naar emotionele ontlading. Unknown Male 01 wordt langzaam opgebouwd en in echte Biffy Clyro-stijl wordt het nummer naarmate de minuten voorbij tikken harder, zwaarder en donkerder. Je eindigt met een emotioneel rocknummer over het verlies van iets of iemand. The Myth Of Happily Ever After sluit af met de krankzinnige Slurpy Slurpy Sleep Sleep, waarin de naam van het lied in een eentonige stem binnen een zee van geluid wordt herhaald. Een voortreffelijke afsluiter voor een zeer sentimenteel album.
Hoewel The Myth Of Happily Ever After een stuk negatiever is dan de voorgaande, zit er een optimistische boodschap in. Je wordt niet meegesleurd in de ellende, maar juist gedreven om er tegen te vechten. Biffy Clyro weet goed een emotionele snaar te raken. Een rustig lied blijft nooit een rustig lied. Het moet altijd knallend aflopen. Het album weet hoe je een mooi geschreven tekst kan benadrukken met de muziek die je eromheen bouwt. Er wordt geëxperimenteerd met verschillende genres, van pop tot synth en elektronica. Maar die genres krijgen nooit de overhand, Biffy Clyro is en blijft een rockband. Dit album is een meedogenloze maar ook fantastische reis van begin tot eind.
