Na een aarzelend begin lijkt Brittany Howard alle muzikale banden met de band Alabama Shakes uit volle borst van zich af te willen zingen in de soulvolle track Earth Sign, het openingsnummer van haar tweede solo-album What Now. Na twee voortreffelijke platen als frontvrouw van Alabama Shakes, de band die zowel met Boys & Girls uit 2012 als met Sound & Color uit 2015 menig jaarlijstje haalde, besloot Brittany Howard om in ieder geval tijdelijk een solo uitstapje te gaan maken. Dat leverde in 2019 het album Jaime op, een plaat die ook weer op mooie kritieken mocht rekenen.
Wel was het zo dat Jaime een nog enigszins herkenbaar vervolg was op Alabama Shakes. Maar toen was daar in 2021 Jaime Reimagined, waarop alle nummers door de mixer gehaald waren door artiesten als Michael Kiwanuka, Childish Gambino en Fred Again. Dat lijkt de muzikante uit Nashville getriggered te hebben om op haar tweede solo-album What Now haar eigen weg verder te onderzoeken.
I Don’t is een ballad over het verliezen van kinderlijk plezier als je ouder wordt, waarbij een kinderkoortje extra lucht geeft aan het onderwerp. Maar de rust in de stem van Howard is opvallend prettig te noemen. Titeltrack What Now is alweer wat bijtender, maar al evenmin vrolijk (‘If you want someone to hate, then blame it on me’) en komt met een lekkere beat.
Op Red Flags overschreeuwt Howard zich met haar krachtige stem hier en daar een beetje maar op de dansvloer (jawel!) zal daar geen druppel zweet minder om gelaten worden. Om meteen daarna met To Be Still een jazzy ballad af te leveren. Een fijn contrast en typerend voor What Now. Prove it to you is ook een regelrechte dansvloerbanger met funky invloeden, en eerlijk, wie had dat ooit achter de rockende Howard gezocht? En horen we in Power To Undo niet Prince?
Net als in Samson, ook zo een fijn nachtclubnummer, krijgen in het veellagige afsluitnummer Every Color in Blue de blazers nog even de ruimte om te schitteren. De bluesrock van Alabama Shakes lijkt dus verleden tijd en daarvoor in de plaats zijn diverse vormen van pop, jazz, dance en r&b gekomen.
Het gaat te ver om de plaat een ratjetoe te noemen, met die negatieve connotatie, want altijd is er die gloedvolle stem en het muzikale talent van Brittany Howard laat sowieso geen ruimte voor regelrechte miskleunen. Het veelzijdige What Now toont een artiest die nog wat aan het experimenteren lijkt, maar tevens een waar we nog veel plezier aan zullen beleven. Want What Now is dan misschien niet ijzersterk, het is in ieder geval met plezier gemaakt en er valt genoeg te genieten.
Op 12 juli is Brittany Howard te zien op het North See Jazz Festival.
