Twee jaar na het prachtige A Letter To You komt Bruce Springsteen weer met een splinternieuw album. Nou ja, splinternieuw, in zekere zin natuurlijk wel. Maar met de 15 covers die het album bevat, maakt hij een nostalgische reis terug, voornamelijk naar de oude soul uit de jaren zestig. Op zijn eigen gospel-rockende manier brengt hij een ode aan een mooie lijst van soulhelden.
De openings- en titeltrack van het album Only the Strong Survive moet toch even apart genoemd worden. Het komt van de handen van het trio Butler, Gamble en Huff waarvan de laatste twee vooral beroemd zijn door de The Sound Of Philadelphia en hits hebben geschreven als bijvoorbeeld Me and Mrs Jones, Don’t leave Me This Way en If You Don’t Know Me By Now. Met de stem van Springsteen klinkt het nummer als een onbedoelde protestsong. Je krijgt zo een beetje het idee dat hij op zijn 73e uiteindelijk wel degene is die het kan navertellen. Dat doet hij dan ook met overtuiging. In het heerlijke Soul Days van Dobie Gray, wat daarop volgt, zingt hij samen met Sam Moore, de helft van het soulduo Sam & Dave, wat ook dit nummer tot een in het oog springende maakt.
En zo gaat dat het hele album door. Met Nightshift onderstreept Springsteen de ode van The Commodores aan de soul-legendes nog eens extra. Verder grijpt elke track wel terug naar een schitterend moment uit de souldagen van Springsteen. Het is duidelijk dat het genre hem op het lijf is geschreven. Dat het hem werkelijk ontzettend veel plezier geeft deze nummers opnieuw in kaart te brengen op zijn eigen rockende en swingende wijze. Moeiteloos versmelt hij zijn ziel met die van zijn helden: het ene moment in een prachtige ballad zoals in I Forgot to Be Your Lover, het andere op zijn oh lord halleluja gospelachtige manier zoals in Don’t Play That Song. Only the Strong Survive is dan ook beslist een must-have.
Het is niet voor het eerst dat de geest van de soulmuziek aanklopt op de deur van een levende legende. Er zijn tal van voorbeelden te noemen waar muzikale helden terugpakken naar het zieltogende geluid van de jaren zestig, maar voor Bruce Springsteen is het z’n tweede natuur. Als je naar Only the Strong Survive luistert, ga je zelfs denken dat de geest op zijn zolder huist. Hoe mooi is het om soul te horen vanuit de keel van een échte rocker. Laten we hopen dat Springsteen nog lang tot de sterkste muzikanten van zijn generatie behoort en nog meer van dit soort pareltjes zal maken.
