Camera Shy – Camera Shy

Hoewel het duo vorig jaar pas is ontstaan, is Camera Shy zeker geen groentje als het om muziek gaat. Nick Bassett is de oprichter van de band Whirr, waar hij Alexandra Morte, de andere helft van het duo, van kent. Samen zijn ze het project gestart, en met succes. Hun eerste album, toepasselijk genaamd Camera Shy, is het resultaat van een jaar hard werken.

Ondanks dat de twee in dezelfde shoegazeband zaten die het best met luid en ruig omschreven kan worden, is Camera Shy hele andere koek. Hoewel er wel een vleugje Whirr te vinden valt, is de sound een stuk zachter, rustiger en lieflijker. Op het album doen beide partijen waar ze het beste in zijn. Nick schreef alle muziek, terwijl Alexandra alle teksten bedacht. Dit blijkt goed te werken, want tekst en muziek zijn één geworden in alle tracks.

De genreswitch van Nick komt niet uit het niets. ‘Ik ben sinds de middelbare school al geïnteresseerd geweest in bands als The Smiths and Belle and Sebastian,’ vertelt de zanger. ‘Ik heb altijd al iets in die richting willen doen, maar het kwam er gewoon nooit van.’ De invloed van The Smiths is ook terug te vinden op het album. De sfeer die ontstaat is dromerig en af en toe een beetje vaag.

Binnenkomer Remember zet gelijk de toon. De zachte stem van Morte valt perfect samen met de voorzichtige drum en het gitaarspel van Basset. ‘Tell me that nothing matters, tell me that it’s alright’ wordt er enigszins monotoon gezongen. Het voelt of dat gelijk is wat het album probeert te zeggen: Maak je niet druk en ga lekker luisteren. Het is feelgood indiepop, maar dan net even anders.

Een van de rustigere tracks is Glowing. Het nummer breng kalmte met zich mee, je ziet jezelf al in het zonnetje liggen met een briesje in je gezicht. Het thema is de liefde en de onschuldige, schattige manier waarop Morte het brengt geeft je bijna zelf vlinders. De teksten ‘It’s cold outside, but you keep me warm’ en ‘I am here alone, thinking of your eyes’ omvatten perfect de nieuwe liefde die je jezelf voorstelt tijdens het luisteren van het nummer.

Opvallend is, ironisch genoeg, dat de stem van Morte niet erg opvalt. Dit zorgt er voor dat de nummers fijn in elkaar overlopen en dat de tracks mooi rustig blijven. Toch voelt het vreemd dat ze bij geen enkel nummer de spotlight even pakt. Door het monotone wat haar stem heeft, worden de nummers soms wat eentonig. Soms zou de zangeres best wat meer mogen opvallen.

Het album sluit af met Seemingly Ill als slaapliedje. De mix van blaasinstrumenten en een akoestische gitaar zorgt ervoor dat het als een live-versie klinkt. Er is weinig zang, waardoor het muzikale talent van Bassett extra goed aan het licht komt. Het is een fijne afsluiter: geen knaller maar een langzame afloop.

Camera Shy is een album dat erg makkelijk is om naar te luisteren. Het heeft niet veel verrassingen, maar juist een relaxte sfeer die overheerst. Het mag dan misschien geen meezinger zijn waar je op staat te dansen, maar het is heerlijk om lekker in een hangmat op heen en weer te wiegen.