Cane Hill is een rockband uit New Orleans. Ze stonden tot voor kort bekend om hun agressieve metalsound, maar met de ep Kill The Sun gooien ze de boeg volledig om. Het heeft zes mooie semi-akoestische rocksongs opgeleverd.
Een jaar na metalalbum Too Far Gone is Kill The Sun een nieuwe poging om de aandacht van rockliefhebbers te trekken. Dat zal gedeeltelijk lukken, want er staan een paar fraaie ballads op. Vooral titelnummer Kill The Sun is een sterk nummer. Drummer Devin Clark speelt zelfs saxofoon om hun frisse start te onderstrepen. Dat wil echter nog niet zeggen dat ze meteen een eigen sound hebben gecreëerd. Opener 86d – No Escort zou namelijk zo op een willekeurig album van 3 Doors Down kunnen staan en de zang van Acid Rain lijkt op die van Imagine Dragons. Alles is gladjes afgewerkt, de gitaar is slechts bescheiden aanwezig. Frontman Elijah Witt heeft geen bijzondere stem, maar zijn zang is wel aangenaam om naar te luisteren.
Met een akoestische gitaar begint Empty, het meest uitdagende nummer van Kill The Sun. Vooral aan de meerstemmige zang is duidelijk veel aandacht besteed in de studio. Er is zelfs plek voor een stukje a capella. Het zeer geslaagde Save Me bevat een solo van gitarist James Barnett waarmee ze menig rockfan zullen overtuigen. Tot slot Smoking Man dat het hardste en langste nummer van de EP is. Het lijkt niet op de andere nummers, maar is een mix van Too Far Gone en Kill The Sun. Misschien een voorbode van de muziek die ze in de toekomst gaan maken?
De ep Kill The Sun laat geen verpletterende indruk achter, daarvoor is de sound niet onderscheidend genoeg. Toch is Cane Hill zeker een band om in de gaten te houden, want de Amerikanen tonen zonder twijfel potentie en weten hoe een gelikte rocksong in elkaar moet zitten. Een aangename kennismaking.
