Chad VanGaalen is een bijzondere kunstenaar met een integrerend karakter. Makkelijk te duiden is hij daarbij niet, maar neem je even de tijd om in zijn wereld te duiken dan valt er veel te ontdekken. Zo is VanGaalen naast muzikant ook fervent tekenaar, animator en producer, meestal ter ondersteuning van zijn eigen muzikale universum. Want dat is waar hij al jaren mee aan het werk is: de creatie van een plek in de verbeelding waar het leefbaarder is dan in de onze; maar ook een plek die daar niet ver vandaan ligt en met soortgelijke problemen te kampen heeft.
Zijn nieuwste plaat Light Information is een zoveelste puzzelstukje binnen het universum van deze muzikale filosoof, waar hij naar eigen zeggen vooral heeft geput uit de groene wijsheid die het vaderschap met zich mee heeft gebracht. Het heeft hem een nieuw perspectief opgeleverd, met niet op de laatste plaats zorgen over een veranderend bewustzijn van de mensheid door de invloed van internet. Zijn jonge dochters, die op de laatste track Static Shape op de achtergrond meezingen, wil hij met het besef van die realiteit opvoeden. Het doet hem allemaal veel en VanGaalen is dan ook een bewogen man.
En ook op deze nieuwe plaat geeft hij blijk van zijn betrokkenheid bij de wereld. Maar wel op zijn eigen manier, namelijk door het te integreren in zijn eigen universum. Neem het nummer Old Heads: een ode aan de dualiteit van toekomstige technologie, met de tekst ´No one cares about their old heads / Because the new ones work just fine now, don’t they? / They have the same size mouth and eyes’. Hoewel dat misschien heel luchtig klinkt is de muziek doordrenkt van twijfel over wat technologische vooruitgang voor de mens zal gaan betekenen. ‘Who is the operator keeping all my cells together?’
De dualiteit van deze menselijkheid kan dan ook gezien worden als het grote thema van Light Information. Alles klinkt zowel luchtig en speels als paranoia en vervreemdend. Om dat te ontdekken zijn wel meerdere luisterbeurten nodig, want in eerste instantie lijkt er slechts een blok aan geluiden te zijn afgevuurd, die dan door de luisteraar zelf uit elkaar moeten worden gehaald. Dat kan dan ook als een minpunt van dit album aangekaart worden. Vooral bij de kortere nummers wordt er soms te veel overgelaten aan de ontvanger die er maar iets van moet zien te maken. Maar wanneer dat lukt ontstaat er ook iets moois. Dat is vooral te horen in nummers als Mind Hijacker’s Curse, Pine and Clover en Static Shape, die stuk voor stuk voor de verbeelding spreken en een prachtige, indrukwekkende wereld creëren.
En daar ligt dan ook de kracht van deze plaat: in de verbeelding. Dat is soms een kwestie van zoeken en werken, maar dat maakt het resultaat dan vaak ook weer des te sterker. Een album voor dromers en gravers.
