Geen platenlabel, geen fratsen, gewoon rechttoe rechtaan rocken. Dit staat bij de Eindhovense leden van The Dirty Denims voorop. Na heel wat jaren te hebben opgetreden (sinds 2005) en twee EP’s later werd het wel eens tijd voor een eerste full length album. Zie hier het debuut van The Dirty Denims: High Five!
Opgenomen en uitgebracht in eigen beheer (Handclap Records – probeer dat niet te Googlen, dan kom je bij deze knakker uit), dus geen last van een hijgende producer in je nek. Heerlijk. Gewoon lekker doen wat je zelf wilt, de muziek opnemen die jij zelf bedacht, geschreven en gemaakt hebt. Stevige rock ’n roll met een Eindhovens RockCitySausje. Smakelijk!
Bijna alle tracks van High Five kon je eerder horen bij één van de vele optredens die The Dirty Denims gaven door het land. Met uitzondering van een enkeling die speciaal voor het debuut is opgenomen. Laten we er een paar tracks uitlichten.
De single ‘Bad Habit’ sla ik over. Hij is catchy en ligt lekker in het gehoor, klopt, maar ik kijk liever naar de andere tracks. Potentiële singles, pareltjes, zulk materiaal. De track ná de single spreekt mij dan ook direct aan. ‘Dirty Job’ heeft als ontzettend toffe toevoeging een piano! Ivo Sieben (de-grote-broer-van zangeres Mirjam Sieben) heeft zijn muzikaliteit gedoneerd aan het debuutalbum, met een zeer passende pianosolo. Je waant je volledig in de ruige 18e en 19e eeuw, het westen van Noord-Amerika, waar dronken cowboys over elkaar heen vallen en met z’n allen in een donkere kroeg de ander volledig lam rauzen. De pianist ontwijkt nog net een rondvliegende pul bier, maar blijft stug doorjengelen en bespeelt met zijn vlugge vingers alle 88 toetsen op zijn halfbakken instrument.
Na dit fijne rock ’n roll geweld skippen we door voor een wat meer surfrock-achtige track. Wellicht wat vergezocht, maar ik zie de golven van Hawaii al voor me dichtklappen, met hier en daar enkele verdwaalde surfers in de branding, bij de eerste tonen op de gitaar in ‘I Believe In Rock ’n Roll’. De enige track op het album dat is geschreven door basissiste Sabine Biesbroeck en dat hoor je. In positieve zin welteverstaan. Het geeft nèt weer dat beetje variatie in de keuken.
Foto: Ilvy Maijen
“Next stop: Going Out!” En wéér die piano. De snelle gitaren en de levendige drums doen mij denken aan een oude locomotief, op volle snelheid stampend door het met lichtbruin zand bestoven Wilde Westen landschap. De toegevoegde sirene in het nummer brengt mijn fantasie wat in de war, maar ach, een op hoge snelheid scheurende politiewagen kan er ook nog wel bij. Parallel aan de trein en met een rondzwaaiende lasso uit het raam, want dat moet.
Je bent nog niet wereldberoemd en dan mag je er wel eens een lekkere cover tegenaan gooien. Zelfs op een album. The Romantics (1977) ken je waarschijnlijk, zonder dat je het weet, want de originele single ‘What I Like About You’ is gebruikt als basis voor de muziek in de reclames van KPN. De cover van The Dirty Denims doet het goed. Het snellere tempo, de inmiddels herkenbare stem van Mirjam Sieben en de fijne solo van de mondharmonica maken van deze cover een mooi geheel. Een waardige afsluiter van het debuutalbum en voor de oplettenden onder ons een mooi herkenningspuntje.
High Five is een mooi debuutalbum dat bij menig fan bovenin de CD-kast zal komen te staan. Het commentaar dat het veel op elkaar lijkt is enigszins terecht, maar na een aantal keren luisteren herken je snel de diversiteit van het album.
Eigenlijk is een album een slecht middel voor The Dirty Denims om hun muziek aan de man te brengen. Live zijn ze nou eenmaal op hun best en wordt de Eindhovense rock ’n roll hard door de speakers geramd. Het album is een mooi naslagwerk, maar voor de echte beleving moet je op één van deze locaties aanwezig zijn.
Label: Handclap Records
