Ed Kowalczyk, is de voormalig zanger van de band Live, die hij in 2009 na een conflict verliet. Met ‘The Flood And The Mercy’ brengt hij zijn tweede solo-album uit na het matig ontvangen ‘Alive ‘(2010).
Wanneer je de elf nummers van het album beluistert, hoor je dat Kowalczyk nog zoekende is welke richting hij op wil na Live. Soms zouden nummers zo op het sterke ‘Throwing Copper’ van Live (1995) kunnen, soms hoor je nauwelijks een link met zijn oude band. Al blijft zijn stem zo herkenbaar dat een vleugje Live altijd aanwezig is. Deze afwisseling boeit, verbaast en ergert . Het openingsnummer ‘The One’ kent een sterke, energieke start en weet dit goed vast te houden. Daarna slaat hij met ‘Seven’ een hele andere kant in. Een misplaatste sitar en zwevende tonen maken het geheel mystiek maar zeker niet boeiend. Dat rustig niet per definitie saai hoeft te zijn bij Kowalczyk bewijst hij met ‘All That I Want’ dat hij samen met Peter Buck (R.E.M.) schreef. Dit nummer kruipt in je hoofd en daar blijft het nog even zitten. De samenwerking met Buck wordt ook in ‘Holy Water Tears’ duidelijk, na het intro verwacht je Michael Stipe i.p.v. Kowalczyk. Het nummer kent een mooie opbouw en doet samen met ‘Supernatural Fire’ het minst denken aan Live. Jammer dat er met ‘Bottle Of Anything’ daarna direct een Live-kloon volgt die te oppervlakkig blijft. Het album kabbelt met ‘Corner’stone’ naar zijn einde. Jammer want het laatste nummer bepaalt vaak het gevoel dat je overhoudt. Dat er ook nog een bonustrack op staat hoeft niet vermeld te worden, ware het niet dat deze track zo slecht is dat ik iedereen wil waarschuwen: niet luisteren naar dit zweverige geneuzel!
Al met al een afwisselende plaat die moeilijk in een hokje te plaatsen is. Ook qua oordeel lukt dit niet: sommige stevige nummers doen sterk aan Live denken, maar liggen zo lekker in het gehoor dat dat geen enkel probleem is, andere stevigere nummers zijn wat nietszeggend. De rustigere nummers wisselen oppervlakkigheid af met intensiteit. Mooie luisteropdracht: wanneer ben je geboeid en hoef je niet steeds aan Live te denken. Dat is het nummer waar Kowalczyk mee verder kan. Mijn mening: ‘Supernatural Fire’.
Label: V2
