Hazlett – Goodbye To The Valley Low

Hazlett Goodbye To The Valley Low

Waardering

7

8

‘Ik begin een heel klein beetje zelfvertrouwen te krijgen’, bevestigde Hazlett eerder deze week in een interview met Nieuweplaat. De zenuwen zitten de singer-songwriter regelmatig in de weg, maar de cijfers bewijzen dat Hazlett best in zichzelf mag gaan geloven. Miljoenen keren werden zijn nummers al beluisterd. Goodbye To The Valley Low is een nieuwe laag stevige kit op het onnodig broze zelfvertrouwen van de Australiër.

Goodbye To The Valley Low vraagt om een kleine uitleg vooraf. Eind 2023 bracht Hazlett een ep uit met zes nummers onder dezelfde titel. Daar zou het aanvankelijk bij blijven, maar de Australiër merkte dat zijn creatieve bodem nog niet was bereikt. Er bleven liedjes tot hem komen en Hazlett bleef daarbij in de sfeer van die eerste ep hangen. Een tweede zestal nummers kwam tot leven, de ep uit 2023 werd omgedoopt tot Goodbye To The Valley Low (Side A) en het tweede zestal is nu ook als ep op de streamingsdiensten geplaatst, logischerwijs als Goodbye To The Valley Low (Side B). Wie in de winkel de portemonnee trekt voor Hazlett’s muziek, krijgt wél een volledig album van twaalf nummers over de toonbank aangereikt. Om verwarring te voorkomen (én voor de volledigheid) draait deze recensie om het complete album van twaalf nummers. Wie zich alléén richt op Side A óf Side B, zou zichzelf bovendien enorm tekortdoen.

Na het verschijnen van Side A in 2023, waren van het zestal nummers op Side B ondertussen ook alweer vier tracks als single verschenen. Nee, voor mensen die al Hazlett-fan waren valt weinig te ontdekken bij het draaien van het gehele album Goodbye To The Valley Low. Verwondering over zoveel muzikale schoonheid bij elkaar is wat resteert voor deze doelgroep.

Voor wie Hazlett nog niet kent, is Goodbye To The Valley Low een spectaculaire ontmoeting. Zeker voor wie liefhebber is van de typische ‘man met gitaar in een hutje op de hei’-muziek, het officieuze genre waarvan Bon Iver misschien wel de grootste trendsetter is geweest. En die liefhebbers zijn er genoeg: openingstrack Blame The Moon sleepte inmiddels alleen al op Spotify ruim dertig miljoen streams in de wacht. Niet gek ook, want Blame The Moon is een prachtige folktrack over het nemen van verantwoordelijkheid en schuld niet op een ander proberen af te schuiven. ‘Lately I don’t feel inspired/Wish I was a better liar/Maybe that’s why I blame the moon.’

Dit soort momenten van zelfreflectie vormen het overkoepelende thema in de lyrics van het album. De overpeinzingen worden verpakt in rustgevende melodieën en vocalen. En hoewel de nummers van Goodbye To The Valley Low stuk voor stuk binnen dezelfde kaders zijn gecomponeerd, lukt het Hazlett om nergens in herhaling te vallen. Missionary Feelings draait om een zacht-hard-contrast tussen couplet en refrein (hard in zeer relatieve zin) en in Stolen Seasons plukt Hazlett fervent aan zijn snaren, terwijl een pedal steel af en toe subtiel de spotlights pakt. De meerlaagse zang doet – met name in de coupletten – aan Simon & Garfunkel denken.

Een hoogtepunt vormt Do You Haunt Me, een nummer dat na het beluisteren absoluut nog even in het hoofd blijft rondspoken. Brok-in-de-keel-materiaal over persoonlijke twijfels en proberen om te gaan met andermans verwachtingen. In gesprek met Nieuweplaat vertelde Hazlett dat Do You Haunt Me de meeste tijd nodig had om tot stand te komen, maar het geduld wordt beloond. Slotnummers I’m Not Ready To Go en Old Salt zijn de enige tracks die nog niet eerder te beluisteren waren. Bij de eerste valt de emotie in de zang op, terwijl Old Salt is gebouwd op een pakkende gitaarriff, overgoten met dromerige vocale harmonieën.

Het kan bijna niet anders of Hazlett zal na Goodbye To The Valley Low sterker in zijn schoenen staan. Doordat er vermoedelijk positieve reacties vanuit de luisteraar zullen volgen, maar sowieso doordat de singer-songwriter met het album aan zichzelf heeft kunnen werken. De in Zweden woonachtige Australiër reflecteert op fraaie wijze op het leven, zijn gedachtes en vooral zijn twijfels. Voor de lyrics komt de onzekere persoonlijkheid van Hazlett wat dat betreft helemaal niet zo slecht uit.

Wij spraken Hazlett over Goodbye To The Valley Low. Het interview met de Australiër lees je hier.