Vernoemd naar de kristalheldere kuststrook in Malibu waar Kehlani Parrish een groot deel van haar derde album opnam, is blue water road een spirituele oefening en een toewijding aan zelfliefde in liedvorm. Op de dertien nummers van het album klinkt Kehlani vrijer, losser en meer gecentreerd dan ooit tevoren. De plaat is volgens Kehlani zowel een bestemming als een reis. Het is een plek in haar leven waar ze is aangekomen en een plek waar de luisteraar wordt uitgenodigd naar toe te komen en het album te verkennen.
Die reis begint bij het kwetsbare little story. Kehlani schetst in dit kwetsbare nummer een intiem beeld van een onvolmaakte, maar liefdevolle relatie onder begeleiding van haar akoestische gitaar. Daarbij laat ze aan de luisteraars zien hoe we sympathieker en zachter voor elkaar kunnen zijn. “I want you to pick up the pen and write me into your story/ You know I love a story, only when you’re the author”, een rustige maar zekere uitdrukking van het verlangen om samen een leven op te bouwen. Het is een prachtig tegengif voor de meer cynische liefdesliedjes van de laatste tijd.
De productie op blue water road is erg rustig, waardoor Kehlani’s buitengewone zang en levendige teksten centraal komen te staan. De uitzondering hierop is lead single altar, een prachtig eerbetoon aan Kehlani’s dierbaren die zijn overleden en hun voortdurende aanwezigheid in haar leven. Het is één van de meest emotioneel geladen nummers op het album, muzikaal weerspiegeld door de overweldigende opbouw en sterke drumbeats. Toch ervaar je bij het luisteren ook een bepaalde lichtheid. Het is een emotionele nuance die weinig artiesten weten te vinden, maar die Kehlani natuurlijk met gemak omarmt.
Met een behendige beweging van spiritueel naar sensueel zijn de volgende nummers melt en tangerinelevendige portretten van nachten met een minnaar. Beiden platen staan in het teken van een intiem verlangen. Kehlani gebruikt op tangerine de smaak van het gelijknamige fruit als referentie voor het bevredigen van een vrouw. Ze noemt de andere vrouw Honey, een knipoog naar een eerdere hit. Het is een nummer dat druipt en straalt van seksualiteit, terwijl ze zingt over “starting a garden” en het bestuiven van “my love with yours”. Het is opnieuw bewijs van Kehlani als artiest, zowel met woorden als haar stemgeluid. De singer-songwriter levert overal een heerlijk vocaal optreden.
blue water road is ook doorspekt met samenwerkingen, te beginnen met Any Given Sunday featuring Blxst. Het is een klassiek Kehlani-nummer met een lekkere beat en een hiphop-soul achtige sfeer, waarvan je zou willen dat het zoveel langer was dan de 2 minuten en 45 seconden die het nu duurt. up at night met Justin Bieber is het minst inspirerende aanbod van de plaat, de twee klinken samen eerder als toevallige voorbijgangers dan als een echte muzikale match. Gelukkig wordt deze teleurstellende bijdrage gevolgd door het sublieme get me started featuring Syd of The Internet. In dit geval vullen de vocalen van de twee elkaar prachtig aan en gaan soms samen alsof het één stem is, waardoor het nummer een dromerige sfeer krijgt die je tijdens het intermezzo van het album bijblijft.
De plaat sluit af met wondering/wandering, een hypnotiserend, dromerig nummer met een sterke beat dat de luisteraar helemaal meeneemt in het moment. Je ziet de zangeres aankomen bij het blauwe water en een moment voor zichzelf nemen, dochter Adeya wijst er letterlijk op in de laatste momenten: “Water, a blue, a blue water.” blue water road eindigt helemaal in Kehlani-stijl: zelfs als we de bestemming hebben bereikt – een plaats van licht, zoals ze het zelf beschrijft – zijn er nog steeds vragen, en vragen we ons nog steeds af waar we nu heen reizen. blue water road helpt ons tijdens deze reis.
