Marmer, een statig en harde steensoort, siert de hoes van de debuutplaat van Yannick Ilunga, oftewel Petite Noir. Net als deze glanzende steen weet La Vie Est Belle / Life is Beautiful ook de luisteraar te imponeren, maar dan met zijn opvallende geluid.
Een korte introductie is wel op zijn plaats, want Yannick Ilunga is niet zomaar een ‘new kid on the block’. Eerste single en presentatie, Till We Ghosts, naar het publiek dateert alweer terug uit 2012. Het resultaat van drie jaar intensief werk is duidelijk: een interessante mix van Afrikaanse muziek, electronica, R&B en new wave. Of zoals Yannick het zelf noemt: noirwave. Een benaming voor zijn muziek waarmee hij zelf op zijn vorige ep The King of Anxiety begonnen is. Voordat Ilunga aan Petite Noir begon, was hij lid van onder andere een chillwave- en metalband. De ervaringen uit deze twee zeer verschillende werelden heeft Ilunga op een eigenzinnige wijze weten te verwerken op La Vie Est Belle / Life is Beautiful.
Het accent ligt op de plaat vooral erg op het massale geluid, zo blijkt bij opener Best. Een vol en krachtig nummer, dat gelijk doet denken aan Woodkids Iron. Door middel van blazers, groteske uithalen (op bijvoorbeeld Best en Freedom) en ‘larger than life’-achtige drums klinken de nummers enorm krachtig en vol zelfvertrouwen. Precies wat je hoopt te horen op een debuutplaat waar een paar jaar aan gewerkt is. Wat ook gelijk opvalt, is het bereik van Ilunga, van een fluisterzachte tot aan een falset dat soms wat weg heeft van Depeche Mode frontman David Gahan. Deze eigenzinnigheid en zorg die besteed is aan de nummers op La Vie Est Belle / Life is Beautiful, is iets wat de eerste helft plaat in zijn greep houdt en daardoor de luisteraar ook bij elk nummer bij de les weet te houden.
Baloji, de Franstalige rapper die meedoet op het nummer La Vie Est Belle / Life is Beautiful, zorgt voor een fijne afwisseling tussen de nummers door. Waar de rest van het album nog vrij tussen de lijntjes blijft kleuren en, zelfs in zijn bombast, op de begaanbare paden blijft, is dit een aangename verrassing, even wat anders. Dat moet Ilunga ook hebben gedacht, want zo bombastisch als de plaat opent, zo erg kabbelt het maar een beetje voort als hij besluit het wat rustiger aan te doen. Het stevige van de grootste drums wisselt hij in voor een vrouwenkoortje, als een ware Leonard Cohen.
Voor iemand die begin dit jaar al een erg sterke ep uitbracht, weet Petite Noir zich met La Vie Est Belle / Life is Beautiful nog een stapje hoger te plaatsen op de muzikale bekendheids ladder. Met zo’n veelbelovende debuutplaat en fans als Solange Knowles en Mos Def aan zijn zijde kan het niet anders dat wij in de toekomst nog veel gaan horen van deze Zuid-Afrikaanse artiest.
