De uit Los Angeles afkomstige Phoebe Bridgers komt deze week met haar tweede album Punisher naar buiten. Het album dat haar doorbraak bij het grote publiek gaat betekenen. Na haar indrukwekkende entree in 2017, met haar debuutalbum Strangers in the Alps, bevestigt de zangeres nu haar talent.
De 25-jarige begint haar album met DVD Menu. Het is meteen duidelijk dat Bridgers op dezelfde ingetogen manier verder gaat als bij haar debuutalbum. Dit korte nummer zorgt ervoor dat luisteraars herinnerd worden aan haar eerdere materiaal en benieuwd worden wat ze nog meer in haar mars heeft. Net als bij haar debuut werkt ze ook bij deze plaat samen met de producers Tony Berg en Ethan Gruska.
Garden Song heeft dezelfde mooie gitaar- en zanglijn als Moon Song en Savior Complex. Deze nummers zorgen, mede door de warme stem van Bridgers, voor een indrukwekkende en ingetogen sfeer. De lage mannenstem die op Garden Song te horen is, hoort bij niemand minder dan tourmanager Jeroen Vrijhoef. Phoebe Bridgers noemt hem ook wel de Nederlandse Matt Berninger, waar ze ook mee heeft samengewerkt aan de single Walking On A String, de eerste track van zijn album Serpentine Prison.
Met Kyoto horen we dat Bridgers, dankzij stuwende blazers en drums, wat meer uptempo gaat. Het is een track die snel op repeat gaat en iets weg heeft van een rocknummer. Deze prachtige single wordt gevolgd door de titeltrack, die weer terugkeert naar een ingetogen en kwetsbaar geluid.
De zangeres tekende in juni 2017 een contract bij de platenmaatschappij Dead Oceans. Drie maanden later kwam haar eerste album uit. Deze indie rock muzikant heeft de afgelopen jaren veel meters gemaakt. Zo heeft ze een samenwerkingsalbum uitgebracht met Conor Oberst, onder de naam Better Oblivion Community Center. Samen met Lucy Dacis en Julien Baker startte ze ook een nieuwe band, Boygenius. Deze dames zijn op dit album ook te horen op het hemelse Graceland Too.
Het slotnummer is wat aan de lange kant, maar tegelijkertijd kan het album niet lang genoeg duren. Haar liedjes, waarin ze veel zingt over de impact van liefde, staan ijzersterk. ‘Het gevoel dat ik me moet verontschuldigen heb ik veel minder’, zegt Bridgers in een interview en dat is op deze plaat ook te horen.
Liefdesverdriet klinkt door het hele album door. Samen met gastmuzikanten heeft ze gezorgd voor een teder maar onverschrokken tweede album. Op jonge leeftijd heeft Phoebe Bridgers haar talent bevestigd en het is nog maar uitkijken wat de toekomst brengt.
