Over And Out is het postume debuutalbum van Rick Parfitt. Die naam zal niet heel veel mensen iets zeggen, maar als ze horen dat hij één van de drijvende krachten achter megaband Status Quo was, kent iedereen de muziek die hij maakte wel.
Het ontstaan van deze plaat kent toch wel een trieste voorgeschiedenis. Parfitt hield er een echte rock ‘n’roll levensstijl op na met de nodige drugs en alcohol. Ook was hij bijna constant op tournee met Status Quo. In 1997 kreeg hij zijn eerste hartaanval, vierdubbele bypass en het dringende advies het rustiger aan te gaan doen. In juni 2016, tijdens een tournee door Turkije, had Parfitt een vierde hartaanval. Daarop besluit hij zich terug te trekken in zijn huis in Marbella, Spanje.
Deze rustperiode grijpt hij aan om op 68-jarige leeftijd zijn solo debuut-cd te schrijven. Hij neemt in deze periode de vocalen en de gitaartracks op. In december 2016 wordt hij wéér opgenomen in het ziekenhuis na een infectie aan zijn schouder. Hij overlijdt op Kerstavond en zal zijn debuutalbum nooit zelf afmaken.
Artiesten Brian May (Queen) en Chris Wolstenholme (Muse) besloten om samen met Parfitt’s zoon en twee leden van Status Quo het album af te maken en uit te brengen als een eerbetoon aan hun muzikale vriend.
De plaat laat twee kanten van Parfitt zien. Aan de ene kant de rauwe rock ’n’roll die we kennen van Status Quo, maar ook zijn grote passie voor pakkende melodieën.
In de titeltrack komen deze twee elementen prachtig samen. Een bijzonder mooi nummer, dat door het verhaal erachter extra lading en diepte krijgt. Parfitt wist dat zijn einde naderde, zo blijkt uit de volgende lyric: “Over and out / Where have you gone /Lord I’ve been breathing this air for too long.”
Het album begint met het lichtvoetige Twinkletoes en wordt gevolgd door het rockende Lonesome Road. Uit deze tracks blijkt hoe groot de invloed van Parfitt in Status Quo was: de sound is onmiskenbaar.
Verder wisselen gevoelige liedjes als When I Was Fallin’ In Love en Without You, en onvervalste rocksongs als Fight For Every Heartbeat en Long Distance Love elkaar af. Dit toont Parfitt’s muzikale veelzijdigheid en unieke talent voor het schrijven van meerdere stijlen.
Met Lock Myself Away gaan we terug naar de vroege jaren zestig. Pure rock ‘n’ roll, precies zoals het klonk toen Parfitt net begon met gitaar spelen als elfjarig jochie. Tegen de tijd dat hij vijftien was, trad hij al op met zijn eerste bandje The Highlights.
Daarmee is de cirkel weer rond. Een debuutalbum opnemen op je 68e , dat postuum wordt uitgebracht door je zoon met hulp van vrienden. Een mooier eerbetoon is er niet voor een rasmuzikant als Rick Parfitt. Een must voor de Quo-fans en een mooie aanvulling voor de muziekliefhebber.
