Tim Bowness – Stupid Things That Mean The World

Na zes studioalbums met zijn band No-Man en drie soloalbums is het nieuwe album van Tim Bowness de nieuwe toevoeging aan zijn lange lijst met creaties. Stupid Things That Mean The World is rustig, dromerig en donker, precies zoals we van de zanger verwachten.

De naam van het album gaat volgens Bowness zelf over de kleine en schijnbaar onbelangrijke dingen die ons maken tot wie we zijn en ons door het leven heen helpen. ‘Het zou oud speelgoed, kunst of muziek, een diep gesprek, een geloof, een jaarlijkse feestdag of het idee van iemand waarvan je hebt gehouden kunnen zijn’, vertelt de Brit.

Het thema dat de titel aankondigt is dan ook goed terug te vinden op het album. Vooral Know That You Were Loved is een gevoelig nummer met een mooi achtergrondverhaal. ‘You see lights in the distance, hammers and nails, all of the people who told you you’d fail. Know that you were loved’, zingt Bowness onder begeleiding van een rustige akoestische gitaar, afgewisseld met een elektrische gitaar. Het nummer is geïnspireerd op het werk in bejaardentehuizen dat de zanger deed in de jaren tachtig. De teksten vormen de gedachten van iemand die op het punt staat te overlijden. Toch is er een rustigheid die het een vredig nummer maakt, wat ook in de tekst terug komt: The darkness is closing in, but it’s okay.’

 Deze kalmte is op het hele album aanwezig. Het nummer Sing To Me begint met een rustige piano, ondersteund door galmende koperblazers op de achtergrond. Deze zorgen ervoor dat er een dromerige sfeer ontstaat. Door de simplistische begeleiding komt de stem van Bowness helder en duidelijk over. Toch draait niet alles om de zang. Het bijna zes minuten durende nummer geeft genoeg ruimte voor een heftige gitaarsolo, om daarna weer de rust terug te pakken en het nummer gevoelig te eindigen.

Het nadeel van de duidelijke stijl van Bowness is dat het album als geheel wat eentonig is. Veel nummers lopen feilloos in elkaar over, waardoor het album lekker is om aan te hebben op de achtergrond, maar niet met veel verrassends komt. Het tekort aan variatie wordt wel een beetje goedgemaakt met twee korte nummers op het einde. De tracks duren nog geen twee minuten en zijn een fijne ademhalingspauze van het ietwat zware album. In Everything But You wordt niet gezongen, maar kort gehijgd. Een snelle fluit en viool zorgen voor een gehaaste, bijna ongemakkelijke sfeer. Het tweede nummer is het onheilspellende Soft William. De sfeer is intiem en rustig, het haalt de sombere en donkere sfeer van het album weer terug.

Stupid Things That Mean The World is niet spetterend of knallend, maar rustig en kabbelend. Dit is aan de ene kant de kracht van Tim Bowness, omdat het een goed geheel vormt en dus bijna niet kan mislukken. Toch mist er een verrassingselement dat je geboeid houdt. Je wordt helaas niet wakker geschud, maar lekker wegdromen kun je zeker.