Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat rapper Trippie Redd plots alle ‘Top 5 beste nieuwe rappers-lijstjes’ domineerde. Met zijn rode haren, gezicht vol tatoeages en uitgesproken internetpersona ontpopte hij zich als een van de leiders van het zogenaamde Mumble rap-tijdperk. Een tijd waarin hiphopliefhebbers recht tegenover elkaar stonden. Rappers als Trippie Redd werd verweten inhoudsloze muziek te maken die amper te verstaan was. Inmiddels is deze stroom aan rappers gestopt, maar is het Trippie Redd gelukt overeind te blijven. Trip At Knight is alweer het vierde album van de rapper, maar over enige vorm van progressie valt eigenlijk niet te spreken.
Het album begint met een track waar vraagtekens bij gezet kunnen worden. Op Molly Hearts verheerlijkt de rapper drugs in de vorm van MDMA. Een moeilijke kwestie, gezien zijn aan een overdosis overleden collega-rapper en vriend Juice WRLD een van de bijdrages aan dit album levert. Kort na de dood van Juice WRLD kondige Trippie Redd nog op zijn Instagram aan nooit meer drugs te gebruiken. Nu, nog geen twee jaar later, lijkt hij zijn eigen statement alweer te zijn vergeten.
Wat opvalt is hoe futuristisch de muziek klinkt. Het zijn beats die je eerder bij een hyperpop zangeres als Charli XCX zou verwachten, maar ook goed op de albums van Lil Uzi Vert zou kunnen passen. Het zijn niet alleen de beats die aan de rapper doen denken. Trippie Redd is openlijk fan en klinkt door zijn manier van zingen op Trip At Knight als een kloon van zijn collega-rapper. Het is dan ook niet gek dat ‘Uzi’ een bijdrage aan Holy Smokes levert, waarop hij laat horen dit kunstje net wat beter te beheersen dan Trippie Redd.
Op Super Cell klinkt Trippie Redd slechter dan ooit. Zijn stem is niet goed over de beat gemixt en zijn manier van zingen heeft veel weg van gebrul dat tekstueel ook nog eens totaal oninteressant is. Het is Miss The Rage met Playboi Carti dat het album sonisch nog enigszins weet te redden. De beat, gemaakt door de Nederlandse producer Loesoe, klinkt futuristisch en Playboi Carti rapt op het niveau van zijn laatste album Whole Lotta Red.
Wie een blik op de tracklist werpt, verwacht waarschijnlijk het meest van Danny Phantom: een samenwerking met de overleden rapper XXXTENTACION. De ooit beoogde kroonprins van de hiphopmuziek weet het nummer niet te redden en wat rest is een track waarop een lijstje aan verschillende spoken wordt genoemd. Pas één track voor het einde wordt Trippie Redd interessant. Op Rich MF en Captain Crunch geeft hij een moderne draai aan gangstarap en doet hij iets wat je niet van hem zou verwachten.
Al met al is Trip At Knight het zoveelste bewijs dat voor muziek toch echt de regel ‘kwaliteit boven kwantiteit’ geldt. De afgelopen jaren heeft Trippie Redd aan de lopende band singles en albums gedropt die allemaal even inwisselbaar zijn. Ook nu levert hij een album van zeventien nummers af, waarvan er vier interessant zijn. Met onder andere Miss The Rage herinnert hij de luisteraar eraan waarom hij ooit als veelbelovende rapper werd gezien, maar voorlopig lijkt het bij een belofte te blijven.
