Katie Crutchfield, de vrouw achter Waxahatchee, heeft het naar eigen zeggen zwaar gehad. In een interview dat ze onlangs had met Pitchfork gaf ze aan dat ze door diepe dalen gegaan is voor Ivy Tripp. Gelukkig is daar niks van te merken op dit zomerse plaatje.
Korte, bijna speelse liedjes: daar is Katie Crutchfield goed in. Dat bewees ze in het verleden al met punkbandjes als P.S. Eliot en The Ackleys. Maar met haar Waxahatchee project gooit Crutchfield dat over een totaal ander boeg. Want dit project is, vergeleken met haar andere bandjes, een stuk intiemer en melancholischer. ‘Sadness is probably the only thing that’s going to be consistent in every record I make,’ gaf ze onlangs aan. Hierdoor zou je kunnen gaan vermoeden dat we te maken hebben met een treurige plaat, maar niets is minder waar. Want ondanks de thema’s (relaties, depressies) voelt Ivy Tripp helemaal niet zwaarmoedig aan. Door het speelse karakter van de nummers, de vaak korte duur en de hoge aanstekelijkheid van de melodietjes heb je vaak niet in de gaten dat Crutchfield toch echt oprecht is.
Haar hart uitstorten doet ze wel als we bijvoorbeeld Less Than horen: ‘You’re less than me/I’m nothing’. Of in La Loose, wat een heel poppy nummer is: ‘I can stop praying for everybody, it’s just a waste of time.’ Maar blijft het hangen? Is het bijzonder? Dat wordt het helaas nergens. Hierin ligt eigenlijk gelijk het voornamelijke probleem waar Ivy Tripp mee te kampen heeft. Ondanks dat nummers als Under A Rock of The Dirt erg fijn zijn, lukt het niet om de aandacht vast te houden. Nummers als Less Then of Stale By Noon verzorgen namelijk een gaap die lastig te onderdrukken valt. Dit is erg jammer, want met het prachtige stemgeluid dat Crutchfield heeft is het eigenlijk zonde dat dit niet optimaal gebruikt wordt. Als de focus op de plaat meer had gelegen op haar stem dan op de instrumentaties, had de plaat zich meer kunnen onderscheiden. Nu kabbelt Ivy Tripp eigenlijk maar een beetje voort, en zo nu en dan pik je er nog wat geinige melodietjes uit.
Maar is de plaat dan helemaal niks aan en het niet waard om te luisteren? Dat ook weer niet, op Ivy Tripp staan namelijk nog zat leuke nummertjes om je de aankomende zomer mee te vermaken. Met Ivy Tripp levert Waxahatchee een prima plaatje af voor de mooie dagen die eraan komen en voor op de festivals, maar meer ook niet.
Waxahatchee staat deze zomer op Best Kept Secret.
