De beste rockmuziek van 2010-2019

Rock is dead! Het is een uitspraak die al decennia meegaat, maar in de jaren ’10 dan ook voor het eerst een soort van waar werd. Tenminste wat de populariteit betreft. In 2017 werd er voor het eerst meer naar hiphop geluisterd daar naar rock. Maar betekent dat ook dat er geen fijne rock meer gemaakt wordt? Volgens ons niet! De redactie van Nieuweplaat heeft even wat fijne rocksingles en -platen van de afgelopen tien jaar op een rij gezet. 

Wat bij de playlist direct opvalt, is dat het mager gesteld is met de vrouwen op rockgebied. Het enige nummer dat door een vrouw gezongen wordt in deze lijst is van Courtney Barnett. Verder maakten mannelijke kelen aanzienlijk meer indruk in de voorbije rockjaren.

Wat albums betreft, hebben we verschillene redacteuren van Nieuweplaat gevraagd om hun favoriete rockalbum van de voorbije tien jaar te kiezen en die keuze kort toe te lichten.

Aan goede rockalbums was er ook geen gebrek, zo stelde spotter David Rooker. “Wat dacht je bijvoorbeeld van het Britse Nothing But Thieves, dat eind 2015 met zijn gelijknamige debuutalbum de muziekwereld binnenstormde? Alles wat een goede rockplaat nodig heeft staat erop: pakkende hits (Trip Switch), energie à la Muse (Itch) en zelfs een Jeff Buckley-achtige ballade waarmee even gas wordt teruggenomen (Lover, Please Stay). Klinkt misschien als een samenraapsel van grootheden uit de rockwereld, maar deze band weet er wel degelijk zijn eigen draai aan te geven. Nothing but rock!”

Voor eindredacteur Lennart Koster was het niet moeilijk om te kiezen. “Fortress van Alter Bridge. Na het fantastische AB III bracht Alter Bridge in 2013 het nog betere Fortress uit. Een album dat laat zien hoe enorm divers Alter Bridge is en dat ondanks de zeer verschillende stijlen toch altijd een glimlach op mijn gezicht tovert. Het album begint met een veelbelovend gitaarriffje dat al vrij snel ontaardt in een energiek en bombastisch nummer waar je direct energie van krijgt. Het hele album zit vol met tracks waar af en toe enorm veel gevoeligheid in zit maar die altijd eindigen in keiharde hardrock en geweldige solo’s. Hoogtepunt voor mij is de track Waters Rising, waarop Mark Tremonti de zang voor zijn rekening neemt. Een erg aangename afwisseling en een verdomd goed nummer.”

Recensent Kasper Hermans zijn favoriete plaat, is er een uit 2017. “Muzikaal is het origineel, afwisselend, spannend en uitdagend. Klassieke elementen wordt afgewisseld met bombastische en orkestrele fases. De Matt Berninger-achtige stem van David Le’aupepe maakt het helemaal af. Vooral op Do No Let Your Spirit Wane heeft hij een hoofdrol Go Farther In Lightnes van Gang Of Youths heeft eigenlijk alles wat een album zo lekker kan maken. Het maakt ook niet uit dat de hele plaat vijf kwartier duurt. Het is smullen van begin tot het einde. Als er een hoogtepunt gekozen moet worden dan is dat de prachtig begeleide overgang van Le Symbolique richting Let Me Down Easy. De break in de klassieke prelude valt perfect en het hoge ritme dat de strijkers daarna oppakken, geeft je een soort van hernieuwde energie.

Lees en beluister onze toppicks uit het genre Indie van de periode 2010-2019.