Goeie-Plaat

Eva Koreman

Valentijnsdag, de dag van de liefde. Daarom deze week een Goeie Plaat Valentijn Special.Geen vragen die de dag daarna in menig roddelblad verschijnen, inclusief het overdrijven van hier tot aan het welbekende Parijs. Gewoon één vraag. En nog over muziek ook. “Wat is jouw meest favoriete liefdesliedje?” Kom maar op met dat verhaal.

12363023_513703785464634_6108310767868347240_o

Eva Koreman stapte in juni over van Q-Music naar 3FM. Sindsdien maakt ze furore op de vrijdagnacht en de zaterdagavond waar ze haar eigen programma presenteert. Daarnaast is ze samen met Giel Beelen te horen op de vrijdagavond in het radioprogramma ‘Eva en Giel’.

Valentijnsdag. Grote onzin, wel een reden om een fles wijn open te trekken en te dansen in de huiskamer. Met of zonder geliefde. Al moet ik wel zeggen dat deze twee handelingen elke dag tot een mooiere dag maken. Mijn lievelingsliefdesliedje is dan ook ontstaan op een dag die geen Valentijnsdag was, maar we wel zo hebben ervaren. Ik kwam thuis in een warm huis, na een lange dag, verlicht door kaarsen, blije man kookt, wierook brandt, cadeau op tafel. Vinyl. Hij zei dat hij de plaat niet had geluisterd, de artiest eigenlijk niet kende, maar dat hij juist deze aan me moest geven, omdat de naam van de artiest verwijst naar een rendierachtige, en rendiergerelateerde zaken deden het vanaf het begin al goed in onze relatie. Zomaar een prachtig cadeau, zomaar heerlijk gekookt, zomaar werden we dronken en zomaar dansten we, de plaat steeds weer omdraaiend.

Een lievelingsliefdesliedje hoeft niet per se een ‘goed’ liedje te zijn, het heeft allemaal te maken met context en herinneringen, maar in dit geval is het ook echt een bijzonder nummer. De repeterende sample van Marvin Gaye’s Ain’t That Peculiar, de veranderende beat, langzame opbouw, laagje voor laagje, maakt deze muziek welhaast bezwerend. Mijn drumhart gaat ook sneller slaan bij het horen van de losse fills en roffels tegen het einde. Het hele album is goed, maar de eerste single, tevens het eerste nummer op de plaat, blijft voor mij het bijzonderst vanwege de liefde die er voor mij, als dikke zweetdruppels, vanaf druipt.

Op Lowlands afgelopen zomer was Caribou er, de hele band, wij waren er ook, we dansten en vielen elkaar in de armen toen Can’t Do Without You aanzwol in de Bravo. We kusten en zwoeren dat we ooit gaan trouwen, alhoewel we trouwen allebei grote onzin vinden. Net als Valentijnsdag.

Foto: Dennis Jansen