Dat een bestaan als songwriter en psychotherapeut prima te combineren is, bewijst de discografie van William Fitzsimmons. Als zoon van blinde en muzikale ouders, groeide hij op in een huis vol muziek waar non-visuele communicatie de boventoon voerde. Hier is naar zijn eigen zeggen de basis gelegd voor de beheersing van een keur aan instrumenten: hèt handelsmerk van Fitzsimmons, zoals terug te horen in zijn overgevoelige juweeltjes die meer dan eens een scene van Grey’s Anatomy opluisterde.
Vooruitlopend op het in februari te verschijnen album Lions, worden de liefhebbers verrijkt met (een akoestische versie van) ‘Centralia’. Hiermee blijkt ook anno 2013 dat het bijzondere bestaan van Fitzsimmons een vruchtbare en misschien zelfs wel onuitputtelijke bron van inspiratie is.
