Het is een mondvol, maar daarom niet minder aantrekkelijk. Eigenlijk past de titel van het album perfect bij The 1975: anders dan anders. De Britten proberen altijd grenzen op te zoeken en zijn niet bang om op te vallen. Vorig jaar onderging de band zelfs een gedaanteverandering op hun sociale media. Of dit ook voor hun muziek geldt, blijkt op hun nieuwe album I Like It When You Sleep, for You Are So Beautiful Yet So Unaware of It.
Toen afgelopen juni na een cryptische afscheidsbrief alle social media accounts van de band op zwart gingen, hielden de fans hun adem in. Was dit dan het einde van The 1975? De verschrikte volgers werden gelukkig uit hun lijden verlost met een roze versie van de cover van hun debuutalbum. De band was herboren en ging voortaan in plaats van in zwart-wit, met een roze filter door het leven.
Gelukkig is de verandering vooral op esthetisch gebied te merken. De Britten laten op I Like It When You Sleep… vooral zien dat ze nog steeds hitjes kunnen schrijven en doen er zelfs een schepje bovenop. Ze zijn dan zelf ook niet al te bescheiden over hun nieuwe album: ‘Ik daag mensen uit om de volle 75 minuten en alle 17 liedjes, die allemaal compleet anders zijn, te luisteren. Het is nogal een emotionele investering. Het is kunst… de wereld heeft dit album nodig,’ liet zanger Matty Healy weten.
Deze uitspraken zorgen natuurlijk voor hoge verwachtingen. Gelukkig voor de jongens werd Love Me, de eerste single van het album, goed ontvangen. Zo werd de track Megahit bij 3FM. Het funky nummer gaat over de oppervlakkigheid van het beroemd zijn. Het nummer doet zowel qua onderwerp als sound denken aan Fame van David Bowie, dat trouwens in 1975 uitgebracht is… Genoeg voer voor een mooie complottheorie.
Ondanks hun gedaanteverandering is de sound van de band niet extreem veel veranderd. De nummers zijn nog steeds funky met een vleugje eighties. Toch lijkt het alsof The 1975 meer pop zijn dan ze zelf denken. De zogenaamde afgunst voor beroemdheid contrasteert met de catchy melodietjes en het imago van de band. Ook de eerdere uitspraak van Healy over het album is een beetje overdreven. De nummers zijn niet allemaal compleet anders, maar er wordt wel heel fijn gevarieerd op het album. Er zijn genoeg rustige nummers als Paris en het gospelachtige If I Believe You, wat het fijn maakt om naar te luisteren. Het album eindigt met de akoestische track She Lays Down. De variatie is beter dan op hun debuutalbum en laat zien dat de band zeker gegroeid is.
I Like It When You Sleep, for You Are So Beautiful Yet So Unaware of It is een album waar je aan merkt dat er veel gevoel in gelegd is. De onderwerpen variëren van de liefde en geloof tot de postnatale depressie van Matty’s moeder en het overlijden van zijn oma. Dit wordt allemaal op een creatieve manier verteld. Matty Healy gebruikt zijn muziek als uitlaatklep en dit album geeft een kijkje in zijn leven, onder begeleiding van een hoop hitgevoelige muziek.
