Er is nooit maar één kant aan een verhaal. Nooit slechts één reden, één oplossing. Daarvoor is het leven te complex, zo ervoer Alice Merton tijdens de pandemie. Met haar nieuwe album S.I.D.E.S. kiest ze ervoor om alles van meerdere kanten aan te vliegen. Ook muzikaal laat ze meerdere zijdes van zichzelf zien.
Veelzijdigheid is Merton niet ongewoon. Ze leefde als kind nooit lang op dezelfde plaats en beschikt over liefst drie nationaliteiten. Haar debuutplaat MINT viel al op door een divers spectrum aan liedjes en voor S.I.D.E.S. geldt dat misschien nog wel meer. Haar krachtige stem is de constante factor, de omkadering is steeds anders zonder dat het bol staat van gekke en extreme stijlen. De zangeres laat horen hoe rijk de popmuziek is.
Dat doet Merton zonder ook maar een moment de kwaliteit uit het oog te verliezen. Of het nu het bombastische Letting You Know, het temporijke Vertigo of het makkelijk mee te zingen liefdesverdriet van Future is: steeds presteert bijna zonder uitzondering. Het beste werk is 100 Stories. Een nummer dat begint als een redelijk standaard popnummer, maar bij elke tel groeit tot de parel die het blijkt te zijn.
Op een plaat met vijftien tracks is niet elke slag een regelrechte hit. Een nummer als Blurry zal door weinigen als favoriet van S.I.D.E.S. worden aangemerkt. Dat betekent niet dat Blurry helemaal geen kleur op de wangen heeft, maar er zijn omstanders die echt werk van hun presentatie hebben gemaakt. De enige echte misslag is Everything. Een slap nummer met amper bezieling, dat geen enkel moment onder de huid kruipt. ‘Saw you packin’ up your things/I watched as I lost everything.’ Merton maakt dat wel heel erg letterlijk, want zelfs haar gevoel voor het maken van muziek lijkt haar ontnomen.
Gelukkig fleurt ze de boel snel weer op met het ontspannen en hoog gezongen Blindside, een song die haaks staat op het continu gespannen en mystieke Mania. Als je de kwaliteit en diversiteit van S.I.D.E.S. in een paar minuten tijd wil vangen, luister dan die twee nummers achter elkaar.
Op S.I.D.E.S. belicht Merton tussen de kwaliteit door veel zware aspecten. Haar break-up in onder andere Loveback en Future, het verlies van ‘alles’ in Everything en de tegenstrijdige en verwarrende emoties in Hero en Vertigo. Aan het eind presenteert ze als tegenhanger optimistische The Other Side. ‘And I’m there smilin’, ‘cause what a timin’/I didn’t think we’d make it out. (…) It seemed to be so impossible/I’m on the other side of it now.’ Zo komt Merton samen met haar album als winnaar uit de strijd.
