Christina Aguilera – Liberation

Waardering

8

9

Het is zes jaar geleden dat Christina Aguilera voor het laatst een album uitbracht. Toen was Obama nog president en had nog niemand gehoord van Cardi B. Tijdens Christina’s ‘break’ is er veel veranderd. Christina kreeg een dochter, ontmoette de liefde van haar leven (waarmee ze nu ook verloofd is) en niet geheel onbelangrijk; de muziekwereld veranderde in een ‘singletjes’-cultuur door de enorme groei van Spotify. Iets wat voor de Christina nogal lastig gaat worden, want ze heeft eigenlijk al meer dan tien jaar geen solohit meer gescoord. Maar gaat ze het proberen met Liberation? Haar achtste album. Weet de originele popprinses zich staande te houden in een wereld van Dua Lipa’s en Katy Perry’s?

De plaat opent met een instrumentaal nummer wat gecomponeerd is door Nicholas Britell. Een componist die in 2016 nog een Oscar-nominatie kreeg voor zijn muziek in de film Moonlight. Goede zet, want door de ingetogen maar toch dramatische instrumenten belandt je gelijk in Christina’s Liberationstory.

Na de eerste interlude volgt gelijk de volgende. Searching For Maria is een 25 seconden durende snippet uit The Sound Of Music. Bij track drie, Maria, betreedt Christina eindelijk het podium. En yes! Het eerste echte nummer van het album staat door Christina’s bekende powerhouse vocalen, de door Kanye West geproduceerde trap beat en Jackson 5-sample als een huis.

Hierna gaat de 37-jarige zangeres nog meer los. Christina verandert in een agressieve souldiva op Sick Of Sittin’. ‘They wanna take my shine/They wanna take my time/But I’mma take what’s mine/Don’t play with me.’ Al na twee nummers bewijst Christina wie ook alweer de échte popprinses was, namelijk zijzelf. Haar stem gaat hoog, maakt hysterische uithalen, is soms emotioneel en breekbaar en heel af en toe zwoel en hijgerig. Sick Of Sittin’ got it all.

Op het gesproken woord Dreamers laten een handjevol jonge kinderen hun stem horen en vertellen ze over hun inspiraties en dromen. Summer – Christina’s dochter van drie jaar oud – is één van die kinderen. De interlude vloeit perfect over in Fall In Line. Het duet met Demi Lovato borduurt verder op het #MeToo-thema met de tekst ‘I got a mind to show my strength/And I got a right to speak my mind.’

Liberation maakt ineens een onverwachte, maar fijne bocht naar de Caraïben met het reggae-achtige Right Moves. Voor de track werkte Christina samen met de Jamaicaanse artiesten Keida en Shenseea. Het is iets wat je niet bij Xtina (Christina’s bijnaam) zou verwachten, maar eerder op Rihanna’s laatste album, Anti. Datzelfde geldt voor het chille Pipes en het door Anderson .Paak geproduceerde en sexy nummer Like I Do. Het is ook wel eens leuk om Christina te kunnen draaien op een hete zomerdag in het Vondelpark zonder dat de rest van het park gek wordt van Christina’s uithalen.

De Amerikaanse zangeres scoorde sinds de eind jaren ‘90 iconische hits als Genie in a Bottle, Dirrty en Candyman. Gehoopt dat Xtina ook dit keer met een dikke radiohit zou komen? Helaas. Alhoewel ze dat wel probeerde met Accelerate, de eerste single van Liberation, zit dat er bij dit album er niet in. Alle tracks op haar gloednieuwe plaat zijn fantastisch, maar simpelweg gewoon niet catchy. Is dat erg? Absoluut niet. De top40-Christina hebben we nu wel vaak genoeg gehoord.

Dat gezegd hebbende, de pareltjes van Liberation zijn de ballads. Veel daarvan staan op de tweede helft van het album. In de pianoballad Twice – die overigens dezelfde feeling geef als Hurt uit 2006 – blikt Christina terug op haar leven, terwijl ze in het dromerige en emotionele Masochist zingt over een ongezonde relatie. Het door MNEK geproduceerde Deserve is een van de hoogtepunten. De elektronische muziek en dramatische vocalen maken je helemaal kapot van binnen. Zakdoekjes zijn hierbij dan ook essentieel.

Geen gezellige radiohitjes van Christina dit keer, maar een album vol verhalen over female empowerment, gebroken harten die soms weer gelijmd zijn en zo nu en dan een sexy uitschieter. Bovendien bewijst de popdiva maar weer eens dat ze een geweldige zangeres is die geen autotune nodig heeft. Iets wat best lastig is in deze tijd voor artiesten die geen Adele heten. Christina is na zes jaar terug op haar troon met misschien wel haar beste album.