Sinds 2005 verschijnt iedere twee a drie jaar een nieuw album van ’s Neerlans succesvolste en leukste nederhop collectief De Jeugd Van Tegenwoordig (DJVT). Je kan de klok er op gelijkzetten. Tot in 2018. Dit jaar verscheen in februari eerst hun zesde album Luek en nu is er alweer een opvolger Anders (Different). Dit tempo belooft wat voor de komende jaren, ware het niet dat op de website van hun label Top Notch de groep gelijk maar even meldt dat dit ‘hun laatste plaat in Nederland is.’
Onduidelijk blijft wat dan er daarna gaat gebeuren. Houden de mannen het voor gezien? Lonkt het buitenland? Dat laatste lijkt minder gek dan het klinkt voor een groep die voornamelijk Nederlandse teksten debiteert. Want nummers zoals hun doorbraakhit Watskebeurt, zijn destijds ook in het Engels en Duits verschenen. Op hun nieuwe plaat staan in elk geval reeds een paar Engelstalige nummers: Let The Tits Out en Smokinsippin. Het blijft vooralsnog lekker vaag, gelukkig ligt er nu in elk geval een verse plaat.
De opener Ik Kwam Haar Tegen In De Moshpit is meteen de eerste single. In het staartje van dit nummer klinkt een wat rauwer geluid dan eerdere albums. Scheurende rockgitaren knallen na een minuut of drie door de speakers. Dit blijkt een voorbode voor de rest van de nummers, de gitaren duiken met grote regelmaat op. De rockaccenten zijn in de plaats gekomen van het RnB-geluid van hun vorige plaat. De Beastie Boys en Run DMC lieten lang geleden al horen dat rockgitaren in hiphop een verfrissende werking kunnen hebben. Het maakt de tracks van deze cd wat ruwer en spannender dan Luek.
Echter, niet alles is voorzien van gitaargeweld, het al genoemde Let The Tits Out valt meer in de categorie house meets Detroit techno. De track heeft een onweerstaanbare beat, fijne teksten en zal het goed doen op de dansvloer en in de festivaltent. Bovendien zou het best eens de volgende single kunnen worden, aangezien DJVT op hun Facebook-pagina mannelijke figuranten vraagt voor een vrolijk nummer over borsten. ‘Nudge nudge. Know what I mean? Say no more…’.
De nummers Rattengif en Alles in het Rood worden gekenmerkt door een 80’s gitaarsound. Hoewel meer pop en rock dan hiphop, klinkt het als een klok. De nummers herbergen een zachte echo van stadionrock a la de Simple Minds. Met De Code zit DJVT gelijk weer in het nu. Vloeiende raps over een spannende beat, gelardeerd met fijne geluidseffecten. De gitaren keren weer voluit terug in Cru. Een kort, maar opvallend nummer over werken als havenarbeider en tekeergaan tegen zakkenvullers: ‘Het leven is cru/het leven is wrang’. Gelijk daarna klassieke DJVT rijmelarij in Hiero op stampende beats. Bas Bron heeft wederom zijn best gedaan, want het is een nummer om de tent mee af te breken.
De vraag waarvan je wist dat die zou komen: is Anders anders? Ja en nee. Ja, de scheurende gitaren vermengd met elektronische dance en bijbehorende geluidseffecten voegen een extra dimensie toe aan hun oeuvre. En nee, de teksten, het geschmier van P. Faberyayo en Vieze Fur, de luie zang en de strakke, stuiterende beats zijn De Jeugd ten volle uit. Hun flow en teksten blijven een klasse apart, de Nederlandse taal zou een stuk armer gebleven zijn zonder hun neologismen. Met Anders (Different) bedient De Jeugd hun trouwe fans, maar daarnaast biedt het album ruim voldoende nieuwe en spannende uitstapjes om te blijven boeien. Knap dat De Jeugd van Tegenwoordig al dertien jaar jeugdig en fris weet te blijven.
