Florence + The Machine – How Big, How Blue, How Beautiful

Florence Welch is een vrouw met een enorm dramatisch charisma. Wanneer ze met haar ‘Machine’ op het podium staat weet ze het publiek met haar gigantische stemgeluid en bijna goddelijke verschijning te betoveren. Het nieuwe album How Big, How Blue, How Beautiful is een magnifieke plaat geworden waarin Welch op haar typische, metaforische wijze en grote uithalen de mooie en minder mooie momenten van het leven bezingt.

Waar het vorige album Ceremonials klonk als een atomische knal, met de uitvergrote nummers en bombastische productie, houdt de band zich voor het derde album soms angstaanjagend in. Op St. Jude is de productie minimalistisch, terwijl Florence op een rustige toon zingt. ‘Maybe I’ve always been more comfortable in chaos,’zucht Florence terwijl er een strijker op de achtergrond klinkt. Queen Of Peace is daarentegen een epische storm. Het nummer opent met strijkers, maar zodra Florence’s stem klinkt is er een rijke instrumentatie. Een stompende beat, blazers en simpel gitaarwerk. ‘The damage is already done/Come on, is this what you want?/ Cause you’re driving me AWAAAY,’ schreeuwt Florence uit met grote uithalen. Ook het titelnummer is adembenemend. Vooral op het einde klinkt deze prachtig, wanneer de blazerssectie terugkeert.

Florence Welch liet zich inspireren door de blauwe lucht in Los Angeles, waar de band het album opnam met Markus Dravs. De producer werkte eerder al samen met Coldplay, Arcade Fire en Mumford & Sons. Hij laat de zangers die de muziek draagt op een emotionele wijze zingen zonder dat het over the top gaat, wat soms zorgt voor kille leegtes in nummers als het akoestische Various Storms & Saints. Nooit eerder wist Florence een nummer zo mooi te dragen: intiem en kalm, maar theatraal en dramatisch tegelijkertijd.

Het meest indrukwekkende van de muziek van Florence en haar machine zijn de teksten. Door middel van allerlei referenties naar Bijbelse figuren en metaforen omschrijft Welch de ups & downs die zij de afgelopen tijd heeft meegemaakt. Zo omschrijft Ship To Wreck onder een opzwepende productieeen kater na een avond feesten in haar huis. ‘Did I drink too much?/Am I losing touch/ Did I built this ship to wreck,’ zingt ze voordat ze de titel nog een keer met een uithaal eruit gooit.

How Big, How Blue, How Beautiful laat een andere kant zien van een vrouw die bekend staat om haar theatrale en vaak bombastische muziek. Met dezelfde kracht, maar met een andere aanpak heeft Florence + The Machine een album neergezet dat je op sommige momenten doet snakken naar adem en je op andere momenten niet stil kan laten zitten.