Joan Armatrading – Consequences

Waardering

7

8

8

8

Bijna vijftig jaar in het vak, en nog even eigenzinnig, heeft de Britse zangeres en gitariste Joan Armatrading met Consequences haar 22ste album op de wereld losgelaten. Als zwarte vrouw die haar hele carrière haar eigen koers vaart, is haar succes veelal via mond-tot-mondreclame ontstaan. Door zich niet te conformeren aan de wensen van de platenindustrie en media, heeft ze altijd kunnen doen waar ze zich comfortabel bij voelt. Met haar diepe karakteristieke stem en heldere gitaarspel, is haar muziek een amalgaam van folk, reggae, rhythm & blues, jazz en rock. In de UK en Nederland sloeg haar werk snel aan, maar in de VS was het toch vooral beperkt tot het wat alternatieve circuit van de ‘college’ radiostations. Armatrading heeft haar nieuwe album geheel zelf ingespeeld en eveneens zelf geproduceerd. Kortom, ze heeft op haar zeventigste nog niets aan eigenheid ingeboet.

Het album opent met Natural Rhythm, een stevig rockende track waarbij Amatrading gelijk losgaat met haar stem. Helder, maar wat staccato gezongen komt ze gelijk binnen. De volgende track Already There, eerder al als single uitgebracht, is kenmerkend voor Armatrading. Rustige opbouw, ritmisch spannend en fraai pianospel. Haar belangrijkste onderwerp is de liefde. Veelal met fraaie zinnen, soms met een twist opgediend. Let me tell you my secret / I’ve never said it before / While you were falling in love / I was already there. In To Be Loved zet zij haar liefde voor de liefde voort en doet ze haar best om er voor haar partner te zijn. Het enige instrumentale nummer is Sunrise, waarbij de gitaar het gat van haar ontbrekende stem prima opvult.

Better Life heeft een wat huppelend en wat meer groovend ritme, de basgitaar komt nadrukkelijker naar voren. Haar voordracht, zeker ook in Glorious Madness, lijkt wat activistisch te klinken, maar in plaats van een politiek statement blijft liefde de klok slaan. Hoewel, misschien is dat wel het meest politieke statement dat je over de mensheid kan maken. Like is de tweede single van het album en wordt gekenmerkt door een wat drukker drumwerk, dat wel wat weg heeft van een snellere variant van Stewart Copeland’s reggaedrums bij The Police. De reggae invloeden zijn ook terug te vinden in Think About Me, weliswaar prima gemixt met rockelementen en soulvolle zang.

Met Consequences heeft Joan Armatrading wederom een pareltje aan haar oeuvre toegevoegd.  Binnen een kleine 35 minuten word je haar wereld binnengetrokken vol knap gecomponeerde en muzikaal aantrekkelijke songs. Aangenaam gitaar- en pianospel die haar zang volledig tot haar recht laten komen. Armatrading bezingt verschillende aspecten van de liefde, ingebed in een fraaie productie die behept is met een mooi klankbeeld. De liefde wordt door haar niet direct autobiografisch bezongen, maar vanuit een beschouwend standpunt. Haar observaties raken de kern van wat liefde is en kan zijn feilloos. De liedjes die soms bij eerste beluistering wat simpel lijken, blijken bij iedere draaibeurt meerdere lagen te ontvouwen. Kortom, Consequences is een plaat die je moeiteloos op repeat zet.