Een heuse raketstart. Die maakte Kaleo een klein decennium geleden met het album A/B. Binnen een jaar ging de band van de Tolhuistuin naar de AFAS Live en het kwartet scoorde een voorlopig niet weg te meppen Top2000-notering. Ondanks die populariteit laat de IJslandse formatie zich niet opjagen door de waan van de dag en verschijnt negen jaar later met MIXED EMOTIONS pas het derde (internationale) album van de band.
Kaleo biedt ook op MIXED EMOTIONS zijn standaard palet aan verschillende smaken. Strakke rock, soms wat rock ‘n’ roll, dan weer een paar ballads. Je komt als liefhebber altijd wel aan je trekken bij de band. Toch komen de IJslanders pas halverwege echt op stoom met het duo The Good Die Young en Legacy. Twee nummers waarop JJ Julius Son laat horen dat hij en zijn groep stappen hebben gezet.
The Good Die Young wordt als ballad opgebouwd met een paar lichte strijkers, terwijl Julius Son de hoge noten ingaat. Halverwege komt de sferische tempoversnelling met een paar licht folktonen. Er zit een beheersing in de song die kracht uitstraalt, juist doordat het nummer na die versnelling niet explodeert. Legacy is vervolgens een prachtig gezongen midtempo-track, een stijl waarin Kaleo nog niet vaak bivakkeerde. Bovendien wordt er met een koortje een kers op de taart gelegd. Een soortgelijk concept wordt prachtig gehanteerd op Run No More. Alleen is daar de slotfase net iets chaotischer dan nodig.
Verder probeert Kaleo zijn banden met de Amerikaanse muziek nog verder aan te halen. Want IJslands of niet: het mag duidelijk zijn dat de band geïnspireerd is op de verschillende sounds uit de Verenigde Staten. Dat hoor je vooral op de eerste helft, waar de rock ‘n’ roll hoog in het vaandel is gehesen. Uiteraard op Rock N Roller – weinig verrassend met zo’n titel – maar ook op Back Door. Met USA Today – waarin de wapenwetgeving in het land onder de loep wordt genomen – is ook tekstinhoudelijk de link overduidelijk.
Toch worden de eigen roots niet verloochend. Waar op Surface Sounds een afsluiter in de eigen taal ontbrak, is die op MIXED EMOTIONS weer terug. En wauw, het is er eentje hoor. Sofðu Unga Ástin Mín is een traditioneel IJslands slaapliedje dat huiveringwekkend mooi wordt ingezongen door Julius, maar niet zonder een indringend stukje gitaaronderbreking. Zo wordt IJslands leren ineens verleidelijk.
En als een band je daartoe triggert, ook al zet die emotie niet door, dan weet je dat je met klasse te maken hebt. Dat is eigenlijk al geen nieuws meer rondom Kaleo. MIXED EMOTIONS of niet, dit album laat je vooral voldaan achter.
