Als er een band garant staat voor een groot springfeest op festivals, dan is het toch wel Kasabian. Opmerkelijk genoeg blijft de populariteit van de Britten op het vaste land achter, terwijl de groep in eigen land op gelijke hoogte met de absolute top staat. Na hun vorige album 48:13 mochten ze zelfs Glastonbury afsluiten, iets dat ze op grootse wijze deden. Wordt For Crying Out Loud dan ook hun grote doorbraak in Nederland?
Van de cover moeten ze het in ieder geval niet hebben. De man op de hoes huilt niet en toch vliegen de WordArt-tranen in het rond. Het is gewoon een slechte karikatuur. Nou zit er wel een verhaal achter. De man, Rick Graham, is namelijk al jaren de roadie van Kasabian. Zijn vaste catchfrase is ‘for crying out loud’. De band wilde hem op deze manier onsterfelijkheid geven. Maar ook deze verklaring maakt de cover niet minder afzichtelijk. Gelukkig maken de eerste noten van openingstrack Ill Ray (The King) veel – zeg gerust alles – goed. Kasabian doet wat ze het beste doet: energieke beats, goede riffs en een geordende chaos.
Dat het niet bij dat ene feestje blijft, verraadt de tracklist al. Twentyfourseven, Wasted, The Party Never Ends, Are You Looking For Action? en All Through The Night zijn titels die van zichzelf al goed zijn voor een adrenalinestoot. Bij die laatste kom je wel bedrogen uit. All Through The Night wordt voornamelijk begeleid door een akoestische gitaar en beschrijft de nachtelijke eenzaamheid. ‘I’m tired of sleeping in the day/Trying to look the other way/All I ever hear is you call my name.’ Ook The Party Never Ends is qua temperament meer een nummer voor een chille after bij iemand thuis, dan voor het feest zelf.
Maar verder voldoen de songtitels aan de verwachting die ze wekken. Twentyfourseven is misschien wel de meest van energie overlopende track van Kasabian ooit, waarbij het niet moeilijk is om je voor te stellen hoe gitarist Sergio Pizzorno tijdens een optreden over het podium stuitert. Wasted haalt dat aantal decibel en die opgepompte frequentie nooit, maar Tom Meighans stemt leidt je op heerlijke wijze door het nummer heen. Eigenlijk zingt de frontman hier voor zijn doen extreem ingetogen, maar op een of andere manier nodigt het toch uit tot bewegen. Met Are You Looking For Some Action? zit het feestje hem vooral in het extreem lange outro, dat een beetje doet denken aan de manier waarop Treat van 48:13 is opgezet.
Verder staat de band zijn mannetje met Comeback Kid en God Bless This Acid House. Een aangename verrassing is Put Your Life On It, dat een beetje dezelfde sfeer heeft als La Fee Verte (van Velociraptor) alleen dan met extra input van de backing vocals. Het is in ieder geval een grote opluchting om te horen dat Kasabian nog altijd voor een portie rockplezier zorgt. Dat was wellicht iets waar de fans wat angstig voor waren, na het horen van de eerste single You’re In Love With A Psycho. Die bleef immers in het luchtledige hangen, omdat het nummer de indruk geeft toe te werken naar een grote climax, die er uiteindelijk nooit komt.
Gelukkig geeft de band uit Leicester verder voor het overgrote deel wel thuis. Kasabian is er dus ook met For Crying Out Loud weer voor al uw feesten en partijen. En dat bedoelen we geen moment denigrerend.
