Als YouTube-ster KSI ergens aan begint, weet je niet altijd hoe serieus je dit moet nemen. Met zijn 13,5 miljoen abonnees kennen we hem vooral van zijn pranks, hilarische reacties en als lid van succesvolle collectief Sidemen. Toen hij in 2016 voor het eerst muziek dropte was de eerste reactie vooral: ‘waarom?’. Vijf jaar later hebben we het antwoord: muziek blijkt een van de grootste passies van KSI. Op All Over the Place bewijst hij getalenteerder te zijn dan mensen vooraf hadden verwacht.
Wanneer een artiest een single uitbrengt, is dit meestal een teaser voor het album. Dit werkt bij KSI wat anders. Hij lijkt zo trots op zijn track Holiday, dat hij niet kon wachten op de release van zijn album. Niet gek, het is namelijk een oorwurm die je bijna niet uit je hoofd krijgt. Zingend en rappend over een kalme, maar zomerse beat, klinkt hij beter dan ooit en verdient hij niets dan lof. De eerste tekenen dat KSI het label YouTube-rapper aan het ontgroeien is.
Op de opener The Moment rapt hij zelfverzekerd ‘This my moment /zero fear’. KSI lijkt dondersgoed te beseffen dat dit hét moment is waar zijn muziek serieus genomen gaat worden door het grote publiek. Dit gebrek aan angst trekt hij door op Number 2, waarop hij het aandurft om gezamenlijk met grote namen 21 Savage en Future te rappen. Hij weet zich staande te houden.
Na al het opscheppen op Number 2, breekt het dansbare gedeelte van het album aan. Nummers als Patience (met Yungblud en Polo G), You en Don’t Play (met Anne-Marie) bevatten veel autotune-zang en gevoelige teksten. KSI etaleert dat hij het in zich heeft om hits te produceren. Op Really Love haalt hij 7 days-zanger Craig David tevoorschijn om op een David Guetta-achtige beat wat refreintjes te zingen die niet hadden misstaan in de top veertig aan het begin van het vorige decennium.
Vervolgens is het album, zoals de titel al voorspelde, All Over the Place. In een interview met recensent Anthony Fantano, beter bekend als YouTube-fenomeen The Needle Drop, gaf KSI al eens aan veel druk te voelen rondom zijn muziek. Waar je zou verwachten dat iemand met zo’n bereik erop vertrouwt dat mensen gaan luisteren, ziet KSI dat anders. Hij ziet het als druk. Druk om luisteraars te overtuigen dat dit voor hem geen prank is, maar een passie.
Deze overtuigingsdrang hoor je op tracks als Rent Free en Madness iets te veel door de muziek heen. KSI zet meermaals een accent op dat hij normaal niet heeft, waardoor zijn muziek meer als een trucje klinkt en minder authentiek. Dit geldt ook voor de autotune. Het is inmiddels geen taboe meer om deze techniek toe te passen op je stem, maar het contrast in gebruik op verschillende tracks zorgt ervoor dat het moeilijk is om te herkennen wanneer het KSI is die je hoort. Op All Over the Place lukt het KSI om te laten zien wat hij allemaal kan, nu is het tijd om te bedenken wie hij als artiest wil zijn.
