Bij Dakota was het begin het eind en was er ruimte voor een nieuw begin. Na de release van Here’s The 101 On How To Disappear in 2019 werd bekend dat de band stopte vanwege persoonlijke problemen van de zangeres. Met Julia Korthouwer werd er even later een nieuwe frontvrouw gevonden en zo beloftevol als de Dakota was, zo beloftevol klonken de eerste ep’s van Loupe ook. Het album Do You Ever Wonder What Comes Next? is de kroon op een sterke entree van het viertal.
Dat de band zijn basis behouden heeft, hoor je direct terug. Loupe is zeker geen een-op-een kopie van zijn voorganger, maar door de fijne gitaarlijnen is de connectie snel gemaakt. Genoeg over het verleden, want het heden is van zichzelf al interessant genoeg. Zo pakt het kwartet dat soms wat braaf klinkt af en toe verrassend stevig uit. Een goed voorbeeld daarvan is de gitaarsolo op My Hands, die smerig lekker binnenkomt. Dat is vooral omdat er niet zoveel harde overgangen voorkomen op Do You Ever Wonder What Comes Next?. Vaak verloopt de evolutie meer organisch, zoals op Warning Sign en Catch My Swing.
Do You Ever Wonder What Comes Next? is een plaat die echt de tijd nodig heeft en bovendien verdient. Met een vluchtige luisterbeurt loop je in de val te denken dat veel behoorlijk op elkaar lijkt, maar dan ontgaan de details die zijn aangebracht je. Loupe maakt synthpop en indie voor mensen met een koptelefoon van hoge kwaliteit, terwijl ze zingen over het vinden van houvast en rust binnen de achtbaan van het leven.
Grote uitblinker is het prachtige outro – al is het officieel net geen outro – van Holding Me Too Tight. En net op het moment dat je denkt dat het outro op zijn einde loopt, zet het kwartet onder aanvoering van drumster Annemarie van den Born nog een keer extra aan. Het is een interessant nummer om direct na afloop terug te luisteren. De manier waarop Loupe gedurende de song zaadjes plant voor het slotstuk, is zoals de beste schrijvers gedurende hun verhaal al hinten op de afloop van het boek.
Normaal als je een plaat met vijftien songs hebt, schreeuw je om wat variatie. Maar op Do You Ever Wonder What Comes Next? halen de vreemde eenden in de bijt je uit de magie van de rest van het album. Het kalme Boat Flight en afsluiter I Get It Now zijn goed, maar vallen niet in de puzzel. Vooral I Get It Now brengt een bepaalde onrust met zich mee, die botst met de verfijning op het merendeel. Maar ach, het zijn wissewasjes. Bovendien valt I Get It Now, waarin Korthouwer in de maag zit met het verliezen van controle, qua thema wel in de lijn met de rest.
Do You Ever Wonder What Comes Next? Nou, hopelijk volgt bij Loupe wél langspeler twee. Want er ligt wederom een debuut dat naar meer dan meer smaakt. Als de zaadjes voor de opvolger al subtiel geplant zijn, wordt het ongetwijfeld een geweldig vervolg.
Enthousiaste recensenten en spotters gezocht voor Nieuweplaat
