Zoetsappige lyrics en upbeat melodieën zijn stereotyperend voor Conversations With Myself About You, de nieuwe plaat van Lovelytheband. De Amerikaanse indiepop & alternative rock-band bestaande uit Mitchy Collins, Jordan Greenwald en Sam Price timmert al sinds 2016 hard aan de weg. Op hun nieuwe album CWMAY zijn de onzekerheden van liefde en jezelf gek maken met je eigen gedachten de hoofdthema’s, die op een luchtige en creatieve manier ten gehore worden gebracht.
De plaat begint intrigerend met de track Conversations With Myself About You, dat net geen twee minuten duurt. Je hoort hoe verschillende stemmen van mannen, vrouwen en kinderen de naam van het album zeggen. Op de achtergrond klinkt een upbeat melodie en de stem van leadzanger Collins die ‘conversations with myself’ zingt. Deze creatieve intro trekt meteen je aandacht.
Het daaropvolgende nummer Waste zet deze creatieve upbeat vibe heerlijk door. De melodie van de muziek doet haast nostalgisch aan en het geluid van de instrumenten is perfect in harmonie met het stemgeluid van Collins. ‘I wanna dance with your glow / I wanna touch the impossible / I’m feeling more than hopeful / I want love on every coast.’
Twee andere tracks die heerlijk swingen zijn Buzz Cut en Loneliness For Love. Het zijn echte vrolijke dansnummers die in je hoofd blijven hangen. De eerste van de twee refereert volgens de band aan de beginjaren 2000 en de alternatieve muziek die men toen maakte. Loneliness For Love omarmt het thema van het album tot in de puntjes. De song gaat namelijk over eenzaamheid aanzien voor liefde en over hoe je op zoek gaat naar jezelf in iemand anders om je maar even niet zo alleen te voelen.
Waar de eerste helft van het album geweldig is, stelt de tweede helft vooral teleur. De liedjes zijn weinig verrassend en de combinatie van instrumenten en zang vult elkaar niet zo goed aan. Dat resulteert in tracks als I Hate Myself die op sommige vlakken zelfs een beetje zeurderig overkomen. Het nummer IDWGTYP is daar een welkome afwisseling in. Met name het begin van deze song is heerlijk uptempo en je wordt meteen wakker geschud. Toch duurt ook dat niet lang. Hoewel het begin van IDWGTYP nog bijzonder en creatief is, valt de rest terug in het voorspelbare.
Deze voorspelbare en weinig innovatieve sound wordt voortgezet. Ook Silly, Emo en Drive zijn niet speciaal. Het zijn van die tracks die opzich niet slecht zijn, maar opvallend zijn ze ook niet. Het is alsof ze op het album staan als opvulling in plaats van omdat het zulke goede songs zijn. Een voorbeeld van hoe zo’n goed nummer klinkt, is When You’re Lonely. De melodie springt eruit en de klank van de zang valt op. Het is een combinatie die we op dit album nog niet eerder gehoord hebben, maar die zeker in de smaak valt.
When You’re Lonely en Love Somebody Else zijn qua opbouw en invulling by far de beste tracks van het album. Kwetsbaarheid en harmonie maken deze songs heerlijk om helemaal in op te gaan. Mocht je meer in de mood zijn voor een one man dansfeestje dan zijn Buzz Cut en Loneliness For Love de nummers die je grijs kunt draaien. Daar blijft het helaas ook wel bij, want de rest van het album is pure opvulling.
