Miss Molly & Me – Travelers

Waardering

8

En hier is dan het vervolg van het album Rewind and Say Hello dat Miss Molly & Me in 2011 uitbracht: Travelers. Het duo, bestaande uit Marlijn Weerdenburg en Helge Slikker, heeft met dit tweede album veel muzikaliteit uit de kast getrokken. Alle nummers van het album hebben namelijk een speciaal ‘iets’, denk bijvoorbeeld aan lekker baslijntje of een trompet solo. Het album lijkt een soort samenstelling te zijn van jazz, blues en pop, met een vleugje country en die combinatie ligt lekker in het gehoor.

Travelers begint met het lekkere up-tempo nummer ‘Gotta see it all’, dat hoge verwachtingen schept wat betreft de andere liedjes. De up-tempo nummers worden bijna het hele album afgewisseld met langzamere, sfeervolle nummers, waar veel gevoel in ligt, en ‘Gotta see it all’ wordt dus opgevolgd door het langzame easy listening ‘For life’. De zangers wisselen elkaar ook vaak af: zo wordt ‘For life’ voornamelijk door Marlijn gezongen, terwijl het nummer ervoor door Helge gedaan wordt.

Het verdere album gaat als in een roes voorbij. Het is voornamelijk easy listening, maar lijkt af en toe in te zakken omdat er een aantal langzame nummers tussen zitten die niet spetterend zijn. Er springen wel een aantal nummers uit omdat ze verrassende instrumenten gebruiken of up-tempo zijn, wat mij toch meer aan lijkt te spreken. Aanraders zijn dus ‘Gotta see it all’, ‘The Menu’ en ‘You just give’, deze nummers blijven namelijk lekker in je hoofd hangen. Het leukste aan het album is toch de baslijn die in bijna alle liedjes te vinden is, deze zorgt voor een vrolijke sfeer in de nummers. Ook leuk zijn de verrassende tweede stemmen die door beiden gedaan worden: de stemmen van de zanger en zangeres passen perfect bij elkaar en de tweede stem lijkt bijna over te vloeien in de eerste.

Aan het eind van de cd beginnen de nummer een beetje op elkaar te lijken en loopt alles in elkaar over. Ook had ik na het eind van het album niet de neiging om het nog eens op te zetten. Dit komt waarschijnlijk omdat de nummers toch allemaal in dezelfde stijl zijn en het, ondanks de grote individualiteit van elk nummer, toch wat voorspelbaar wordt aan het eind.

Toch is dit, al met al, een goed album dat zich weet te onderscheiden door bijzondere instrumenten, sterk in elkaar gezette/gespeelde nummers en een goed tweede stem gebruik, iets wat je niet al te vaak meer tegenkomt in de pop muziek.

Luister zelf!