Santana – Africa Speaks

Waardering

6

7

7

Africa Speaks is het vijfentwintigste studioalbum van de legendarische gitarist Carlos Santana en zijn band. De opnamesessie nam slechts tien dagen in beslag, waarin liefst negenenveertig nummers zijn opgenomen. Als producer werkte Rick Rubin mee aan Africa Speaks. Rubin, die heeft zo veel top albums op zijn naam staan dat de verwachtingen hooggespannen zijn.

De opener, tevens de titeltrack, begint met de voor Santana kenmerkende bongo’s. Dan volgt er een onheilspellend klinkende piano en een ‘welkomstwoord’. ‘Deep in the jungle, beyond the reach of greed / You hear the voices of spirits … Communicating with plants, animals and mankind … All and everything was created here in Africa, the cradle of civilization.’ Hieruit blijkt dat dit album in al zijn facetten een ode is aan het continent Afrika en al haar inwoners.

De muziek is wat je van Santana kan verwachten, snerpende gitaren en een heerlijk Zuid-Amerikaans ritme. En op dit album vind je ook Afrikaanse invloeden. De zang in alle tracks is van een Spaanse zangeres, Buika, en klinkt geweldig. Zij heeft een heerlijke, ietwat rauwe stem en is krachtig genoeg om op te boksen tegen het gitaargeweld van Carlos Santana. Batonga is een uptempo latin-nummer met een op de voorgrond aanwezige elektrische gitaar en hammondorgel. Deze worden. net als zangeres Buika, opgezweept door een pittige drumsectie. De drummer van dienst is de vrouw van Santana: Cindy Blackman Santana. Dit is zij sinds hun huwelijk in 2010. Daarvoor werkte ze met onder andere Lenny Kravitz.

Oye Este Mi Canto gaat wat meer de jazz-kant op. Het ritme wordt aangegeven door een typische latin cowbell die de stem van Buika begeleidt evenals wat achtergrondzang. Na ruim tweeënhalve minuut geeft Santana gas op zijn gitaar en gaat het tempo omhoog om iets later weer tot rust te komen. Yo Me Lo Merezco klinkt veel meer als een pure rockballad. De muziek is intens en de zang van Buika uit het hart en gevoelig. De tekst is Spaans dus het is gissen wat ze precies zingt, maar er klinkt pijn en verdriet in haar stem door.

Gelukkig wordt er ook in het Engels gezongen. Onder andere in Blue Skies, een ruim negen minuten durend nummer met veel jazz invloeden. Dit jazz gevoel wordt bruut ‘verstoord’ door Santana die er heerlijk doorheen komt schuren op zijn gitaar. Naar het einde toe keert de rust terug in het nummer en wordt de jazz sfeer nog meer versterkt door de ritmesectie en wat gepingel op de elektrische gitaar.

De heupen kunnen echt los bij Breaking Down The Door. Een fijn klinkende latin beat met een aantal interessante elementen: de gitaar van Santana, hier wat meer op de achtergrond, een blazerssectie, een accordeon en de al eerder geroemde zangeres. Deze track was als eerste gereleased en dat is geen verrassing. Het is Santana ten voeten uit en bovenal gewoon een goed nummer. Het heeft alle ingrediënten om een dikke zomerhit te worden zoals Maria Maria uit 1999.

Africa Speaks werd aangekondigd en wordt gepromoot als een ‘groundbreaking project’. De conclusie is echter dat het een typisch Santana album is. Carlos Santana heeft immers altijd al meerdere stijlen door elkaar gemengd en daar zijn eigen draai aan gegeven. Op sommige momenten doet dit album ook denken aan zijn plaat Abraxas uit 1970. Dus zo grensverleggend is het niet. Dat neemt niet weg dat het wel een goede plaat is die fijn klinkt, het liefst bij een temperatuur van vijfentwintig graden of meer onder het genot van een lekker koud drankje.