Soul, funk en Kerstmis klinkt als een spannend recept. En dat dachten Sharon Jones en haar Dap-Kings ook. Ze brengen het album niet voor niets zo vroeg uit, want je kan nooit vroeg genoeg beginnen met een goed soulfeestje. We slaan Wham!, Chris Rea, Mariah Carey en Band Aid even over. We gaan de kerst dit jaar funky beginnen in november, met It’s a Holiday Soul Party.
Je zou denken dat de koningin van de soul en funk en haar huisband van Daptone Records al sinds de jaren zestig volle zalen trekken, maar niets is minder waar. Sharon Jones’ carrière begon niet op een podium, verre van dat zelfs. Want waar Jones hoopvol begon als achtergrondzangeres bij diverse soul, gospel, en bluesartiesten, werd het met de komst van r&b steeds moeilijker om aan de bak te komen. Dus toen ging ze maar aan de slag als gevangenisbewaarder. Totdat ze in 1996 gevraagd werd als achtergrondzangeres van de Soulproviders. Ze leefde de droom van Assepoester, maar dan op middelbare leeftijd. Toen de Soul Providers stopten en doorgingen als The Dap-Kings, betekende dit de droomsamenwerking van Sharon Jones & the Dap-Kings. Met albums als 100 Days 1000 Nights, Give The People What They Want, en I Learned The Hard Way, is er eigenlijk nog maar één ding wat ontbrak. Inderdaad, een kerstalbum.
En de timing kan niet beter; want met Kerstmis mogen we best wel even stilstaan bij het leven. En ook bij dat van Sharon Jones (59). Want de frontvrouw heeft roerige tijden doorstaan, en beleeft dit weer opnieuw. Twee jaar geleden werd bij haar alvleesklierkanker geconstateerd en heeft ze vele operaties moeten ondergaan. Niets hield haar echter tegen om haar reputatie hoog te houden en zo stond ze in 2014 al weer te vlammen op het podium. Maar hoe goed het er ook uitzag voor de souldiva, tijdens het Toronto Film Festival, kondigde Jones, na de voorvertoning van de documentaire Miss Sharon Jones, aan dat er opnieuw kanker bij haar is vastgesteld.
‘One, two, three, four, five, six, seven, eight!’ Met 8 Days Of Hanekkuh trapt het gezelschap fris en funky het album af. Hier is het goed te horen dat miss Jones niet makkelijk kapot is te krijgen. Natuurlijk waagt de band zich ook aan de kerstklassiekers. Zoals Silent Night, gevormd tot blues nummer, White Christmas, dat zo door Tina Turner gezongen had kunnen worden, en Funky Little Drummer Boy (de kerstplaat die wij kennen als Little Drummer Boy). Funk alom dus. Ook de zelfgeschreven nummers ‘Big Bulbs’, en ‘Just Another Christmas Song’ zijn een frisse wind op het album. Nummers die ook goed op een klassiek soulalbum zouden passen.
De drang naar soul- en funkkerstalbums wordt na het luisteren van It’s a Holiday Party een stuk groter. Zet dit album vooral op als de sleur erin zit na het vijf-gangendiner met de schoonfamilie. Wedden dat iedereen meedeint op de muziek en de goede oude verhalen van vroeger op tafel gooit?
