Jack Black en Kyle Gass zijn terug met de rockcomedy band Tenacious D en brengen na vijf jaar nieuwe studio-album Post-Apocalypto uit. Het album wordt vergezeld door een kinderlijke geanimeerde YouTube-serie (die ABSOLUUT NIET voor kinderen is bedoeld) en volgt een verhaal waarin de mensheid is uitgeroeid door kernbommen.
Tenacious D hebben voor een volle 53$ de hele YouTube-serie Post-Apocalyto gemaakt en dat is zeker te zien. Voor elk voorgaand album wist het duo een grappige, onrealistische vooropstelling te bedenken waarin zij hun bandpersonages zou kunnen inzetten, gesprankeld met politieke en sociale boodschappen. Het album Pick Of Destiny werd bijvoorbeeld samen met een film gemaakt en dus is het idee voor Post-Apocalypto niet helemaal nieuw voor het duo.
Soms kun je muziek niet serieus nemen wanneer er gezongen wordt over seks hebben met cave women om te mensheid te moeten redden. Gelukkig hoeven we Tenacious D nooit serieus te nemen. Belachelijke humor en stomme seksgrapjes zijn altijd ‘part of the package’ geweest. Bij hun allereerste hit Tribute wisten we dat al.
Een Tenacious D-album is altijd een avontuur en dat hoor je ook meteen met opener POST APOCALYPTO THEME, die binnen een korte halve minuut vertelt waar het album over gaat. De wereld vergaat en KG en Jables zijn de enige die de aarde nog kunnen redden. Ze vinden een tweehoofdige hond in HOPE, die ze vervolgens ook de naam ‘hope’ geven en dus een soort metafoor vormt voor hun eigen ‘hoop’. Volg je het nog? De track heeft een rustige akoestische klank en wordt vergezeld door een violensymfonie. MAKING LOVE heeft een Latijns-Amerikaanse countryvibe, die makkelijk samengaat met teksten gerelateerd aan iemand willen neuken. Nummers die wat meer uitblinken en echt het Tenacious D-gevoel bevatten zijn Robot en Daddy Ding Dong. Twee pure rocknummers. In Robot wil een eenzame robot zoveel mogelijk haatgroepen zoals de nazi’s en de KKK uitroeien en in Daddy Ding Dong zingt een enorm octopusmonster over hoe hij Jack Black en KG gaat vermoorden.
Post-Apocalypto is helaas qua muzikaliteit niks speciaals. Alle nummers zijn vrij kort, vaak tussen een minuut en anderhalf minuut lang. De teksten zijn doorspekt met fallische grapjes en bizarre personages en veel avontuur, maar hun muziek heeft gewoon niet meer de robuustheid die het vroeger had. Een echte uitblinker is er niet, zoals bij voorgaande albums wel was. Dit album was puur gemaakt om een apocalyptisch en komisch verhaal te vertellen en dat is ze gelukt. Wellicht is het album luisteren in context met de animatieserie een aanrader, maar zonder dat valt het een beetje plat.
