The Cranberries – In The End

In The End

Waardering

7

7

7

8

8

8

8

8

8

8

Zangeres Dolores O’Riordan werd op 15 januari 2018 dood gevonden in een hotelkamer in Londen. Ze was in de Britse hoofdstad voor de opnames van het nieuwe album van haar band The Cranberries. De Ierse rockers hadden in de jaren negentig enorme hits met Linger, Ode To My Family en natuurlijk met klassieker Zombie. De overige leden hebben het opnameproces afgerond, maar gaan zonder hun frontvrouw niet door met de band. Studioalbum nummer acht met de toepasselijke titel In The End is daarom het afscheid van The Cranberries.

‘Do you remember? Remember the night? At a hotel in London they started to fight.’ Dit zijn de beginregels van All Over Now, de begintrack van In The End. Je zou haast denken dat ze haar einde in een Londense hotelkamer had zien aankomen… De sound van All Over Now is in ieder geval zoals je het van The Cranberries verwacht. De gitaar als stevige basis, de unieke stem van O’Riordan die je betovert en een nummer dat tot de laatste seconde boeiend blijft. Een solide start, maar tweede nummer Lost dat over het einde van een relatie gaat, steelt pas echt de show. Een indrukwekkend nummer met een geheimzinnig begin, dat niet misstaan zou hebben op debuutalbum No Need To Argue. Op het einde nog een stemmig strijkorkest om het treurige thema extra duidelijk te maken. Eeuwig zonde dat we Lost nooit live zullen mogen horen.

Oorlogsnummer Wake Me When It’s Over begint luchtig en rustig, maar neemt later aan volume en intensiteit toe. Prachtig opgebouwd, intrigerende zang en een refrein met een hoog meezinggehalte. Typisch Cranberries dus. Verder met A Place I Know dat ingetogen wordt gezongen door O’Riordan. Bij Catch Me If You Can is de piano dominant aanwezig. Mooie subtiele ondersteuning van strijkers en de achtergrondzang is zoals zo vaak van grote klasse.

Het hoge niveau van de eerste vijf nummers wordt helaas niet vastgehouden, want vanaf Got It worden de nummers een beetje voorspelbaar, zonder slecht te worden. Gelukkig wordt de kwaliteit van de plaat op het einde weer opgekrikt, want met The Pressure en In The End word je nog verwend met twee juweeltjes. Vooral In The End is een prachtig slotakkoord van de carrière van deze band. Nog één keer genieten van het bijzondere zangtalent van Dolores O’Riordan, de muziekwereld mist haar nu al.

Fergal Lawler, Noel en Mike Hogan hebben van In The End in de noodlottige afwezigheid van hun frontvrouw een afwisselend en uitgebalanceerd geheel gemaakt. Dat verdient complimenten. The Cranberries hebben de afgelopen drie decennia hun bijdrage aan de popmuziek zeker geleverd. Wat blijft zijn acht geweldige albums.