Door de wondere wereld van TikTok maakte de populariteit van The Lumineers het afgelopen jaar een verrassende sprong. De single Ophelia uit 2016 werd daar immers breed opgepikt. Met Brightside kan de tweemans folkband (Wesley Schultz en Jeremiah Fraites) de mensen die getriggerd zijn nu definitief over de streep trekken. Als er tenminste een sterk album annex ep (de speelduur passeert met een paar tellen de grens van het halfuur) is geproduceerd.
De formule van de Amerikanen is gekend. Folkmuziek met makkelijk meezingbare refreinen. Een perfect voorbeeld hiervan is single A.M. Radio. Een rustige song gedragen door de stem van zanger Schultz, die je het refrein in wiegt. In de manier waarop je naar het refrein wordt geleid, probeert The Lumineers wel te variëren. Zo zijn op Where We Are de arrangementen in de aanloop een stuk spannender, tijdens het eerste couplet zelfs licht onheilspellend. Dat is een goede keuze, want anders zou de band zich op Brightside al snel ontpoppen tot een typische one-trick-pony.
Dat weet The Lumineers nu aardig te ontlopen met onder meer het hoogtepunt van de plaat Big Shot. Een prachtige pianoballad waarop Schultz het beste van zichzelf laat horen. Deze ballad werkt veel beter dan Rollercoaster, dat even later volgt en eigenlijk vrij saai voorbij kabbelt. Never Really Mine is daar dan weer een tegenpool van. Het nummer is een van de meest rockende die The Lumineers tot op heden heeft afgeleverd. Dit terwijl Brightside over het algemeen misschien wel de softste plaat van de band tot nu toe is. Het maakt het smakenpalet dat dit album te bieden heeft behoorlijk divers.
Helaas eindigt The Lumineers behoorlijk zwak. Remington is niets meer dan een saai tussendoortje en gelet op de lengte is het er ook echt tussen gestopt als opvul- en overgangsnummer. Afsluiter Reprise weet dat niveau vervolgens niet meer op te krikken. Het is een van de meest fantasieloze tracks die de band tot dusver gemaakt heeft. Eentje waarvan je het had gesnapt als die de schifting richting het eindproduct niet had overleefd.
Zo bekoort The Lumineers op Brightside slechts deels. Het duo toont zijn veelzijdigheid, maar vergeet om continu te overtuigen, terwijl het die potentie wel heeft. Daardoor laat The Lumineers ook een uitgelezen kans liggen om de fanschare eens flink uit te breiden. Zo weet het in één klap op twee vlakken zijn potentie niet te benutten.
